*****

[Julka]

*****
Do wiersza litka

Ze szklanego ekranu pośród muzyki,
słychać niesamowicie groźne okrzyki.
To jakiś zły, wymyślony, bije dobrego,
ale jaka nauka ma płynąć z tego.

Zły podstępnie wymyśla fortele i wpadki -
uczcie się jak to robić moje drogie dziatki,
jak komu podłożyć nogę i dać w bok szturchańca.
A przepraszać? Dziękować? To już nie ta bajka.

Silny słabego dręczy, poniewiera, gnoi
i przeważnie zwycięża, kary się nie boi.
Jak to trafia do serca, jaką daje radość.
Dla młodego umysłu uczynienia zadość.

Trzeba go zniewolić, zniszczyć atmosferą wrogą.
Przeważnie dobrych nie ma, bronić go nie mogą.
Z jaką to siłą wgryza się w mózg chłonny, młody,
ucząc rzeczy złych, na gwałt przyzwolenia, zgody.

No i straszne i szpetne buzie monstra mają,
w żaden sposób na spokój malca nie wpływają.
Brzydota i okrucieństwo wychowania nie da,
tylko tego ucieszy, kto to sprytnie sprzeda.

A przecież młode umysły wiotkie, chłoną wiele,
nauczmy ich dobroci moi przyjaciele.
Morały i aforyzmy włóżmy w bajki miłe,
brzydotę zmieńmy w piękno, słabym nieśmy siłę.

Zwierzętom dajmy mowę, schowajmy pazury,
miłość powinna płynąć z rodzimej kultury.
Niech bajki uczą dobra, mądrości i zgody -
dobrego wychowania wnet przyjdą dowody.
bez komentarza

[eka]

bez komentarza

-----------------------
No to pomilczę...