Leśna przygoda

[Julka]

Leśna przygoda

Co zdarzyło się w tym lesie - bajka będzie długa...


Opowiem wam przygodę, co się w lesie zdarzyła.
Sama wszystko widziałam, bo i ja też tam byłam.

Uchwycił lis zająca i do nory go niesie,
zając piszczy ze strachu, echo goni po lesie.

Nagle wilk się pojawił. Groźnie na lisa warczy.
zjadłeś mi wczoraj kurę, czy to ci nie wystarczy?

Puszczaj tego zająca, miałem go w zębach prawie,
uciekł, bom się zaplątał w gęstej wysokiej trawie.

A – uciekł ci powiadasz? Nie zjesz ty dziś obiadu,
bo to nie jest ten zając. Po tamtym ani śladu.

Wilk lisa cap za ogon i z całej siły ciągnie,
wrzeszczy, targa i myśli, że zaraz cel osiągnie.

Oddawaj moją zdobycz, bo cię tu tak urządzę!
Być lisem bez ogona, nie będziesz chciał, jak sadzę.

Na to z ciemnego lasu ktoś się cichutko skrada,
oj będzie tu, oj będzie, szarpanina nielada.

Wielki niedźwiedź nadchodzi - zębiskami zazgrzytał,
lis to chytrus nie lada, szybko sprawę rozczytał.

Każdy swoją ofiarę wypuścił bez żenady,
bo przecież niedźwiedziowi żaden nie dałby rady.

A lis w tym zamieszaniu w te pędy, zwiał do lasu.
Niedźwiedź wilkiem zajęty, gonić go nie miał czasu.

Pod drzewem porzucony leży zając struchlały,
nie wie czy ma uciekać, ale nogi wiedziały.

Migiem się pozbierały, pognały na skraj lasu
do swej nory pod miedzą, myśleć nie było czasu.

Niedźwiedź mówi do wilka, będzie z ciebie śniadanie.
oj nie będzie, nie będzie, bom zatruty mój panie.

Zjadłem niedawno żmiję, jeszcze mnie wszystko boli.
Jak chcesz umrzeć niedźwiedziu, to najedz się do woli.

Gdybym był głodny wilku, już dawno bym cię schrupał.
Zjadłem owcę pod lasem, mówił niedźwiedź i tupał.

Nie szklij oczu niedźwiedziu, ty przebiegły głuptasie,
przecież widzę że owca w tej chwili tam się pasie.

Niedźwiedziowi się głupio zrobiło na te słowa,
spuścił głowę i odszedł, choć ze wstydem - spasował.

Z wielkiej chmury mały deszcz, niekiedy tak się dzieje.
Złe wychodzi na dobre, gdy co być mogło - nie jest.

[jaga]

ciekawa bajka z morałem - z przyjemnością przeczytałam

[semiramida]

Skąd wytrzasnęłaś tego tygrysa???

[iskierka]

ciekawa bajka z morałem

[Bonifacio Sieczepia]

Może by tak niedźwiedź zamiast tygrysa?
Lis swój, wilk swój, tygrys jakiś taki cudzy.

Bajka i gites i fpożo.

[Julka]

Ha ha ha w bajce wszystko jest możliwe.

I buzaki za komentarze też

[tea]

A ja zamieniłabym tygrysa na niedźwiedzia i już jesteśmy w domu

[Julka]

jaaasne

[anastazja]

Julka i Ty też? - pięknie dla dzieci

[skaranie boskie]

Znalazłem w bajce pewne trudne słowo.
Jeśli to ma być dla dzieci, pozbyłbym się go.
Mam na myśli degrengoladę.
No i ten tygrys też mi nie pasuje. Te trzy różne drapieżniki można, co prawda, spotkać w jednym miejscu i nie musi nim być ogród zoologiczny, ale przecież to bajka dla naszych, polskich dzieci, a u nas tygrysów nie ma.
Żeby nadać utworowi bardziej przyswajalny charakter, postarałbym się dodatkowo o ujednolicenie rytmu. Poezja kierowana do dzieci powinna być zdecydowanie rytmiczna i posługiwać się jak najprostszymi rymami. Tak mi się wydaje.
Pomysł dobry, wykonanie jakby trochę pośpieszne.