Ilu do wiersza Ble "Śnieg..."

[miniawka]

Nie wiem, czy trafiłem. Nie jestem pewien. I ta cholerna rozdzielczość!
Adam

[ble]

Trafiłeś bardzo, Adamie. To wiersz o rzeczach, które przeglądamy w ukryciu. O ludziach, do których wracamy myślą (też w ukryciu, to jest plus i moc myśli). Tutaj jest cudowne nawarstwienie onych. Bardzo ukrytych - pod ziemią. Czasem tylko wychodzimy z nimi na rynek, z tymi naszymi kilkoma gracikami. Ale na bardzo krótko, bo tak naprawdę nie chcemy ich pokazywać. W Twojej grafice są te zamknięcia, szczelne pokoje. No i jedna historia fenomenalna, ktora musiała powstać, gdzieś poza Ziemia, na kosmicznych łączach - mój brat, Wojtek, dawno temu, w dzieciństwie, zrobił dla mnie kalejdoskop. To jest jedno z moich najmocniejszych wspomnień. Znów patrzę w te same lusterka.
Zatem Twoja grafika genialnie trafia do mojego wiersza. Przyjdzie czas, że wykiełkujemy.
Dzięki, Adamie

[miniawka]

Witaj Ble,
nawet nie wiesz jak się cieszę! Bo trafić z obrazem w tak cudowny tekst, to czyste szaleństwo. Tekst cudowny, lecz jednocześnie tekst cholernie wymagający, bo tak prosty (prawie przezroczysty), że zgrać dwie poetyki (Twoją tekstu i moją obrazu) to duże wyzwanie.
Znajoma fotograficzka (w moim wieku), gdy dostała moje ostatnie grafiki, napisała dokładnie to, co Ty. Kalejdoskop. A Mila (która zna te grafiki) nazywa je dublami.
Papanki (pa,pa), Adam

[ble]

Popatrz no - ludzie w naszym wieku to same bystrzaki
A wracając do grafiki - powiązanie jest znakomite, bo nie wprost. Najlepsze są opowieści, które nawiązują dookoła albo stanowią tło. Oczywistość nieoczywista.

[miniawka]

Jeszcze raz,
Ble, jeśli mi dasz swojego maila, to prześlę Ci lepszy plik. To rozwiązanie przejęte od naszych kochanych kobitek. Kieliszkowych kobitek.
Ta grafika wejdzie do albumu, który przygotowuję.
Adam

[ble]

No, to już masz. Ślij.

[Miladora]

dawno temu, w dzieciństwie, zrobił dla mnie kalejdoskop.

Kalejdoskop był moją ulubioną zabawką z dzieciństwa.
Mogłam w nieskończoność wpatrywać się w obrazy. I tu znajduję podobny klimat.

Ładny dubel, Adamie.

[miniawka]

Witajcie,
teraz o kalejdoskopach.
Ileś lat temu, gdy w Kazimierzu Tadek Pałka urządzał pierwsze w Polsce happeningi, ja chciałem zbudować wielki kalejdoskop i dać go na wystawę Związku Plastyków (moja mam była plastyczką). Ale jakoś to nie wypaliło. I chyba w podświadomości siedział ten kalejdoskop, aż z niej wylazł i się objawił w postaci "dubli".
Papanki, Adam