z cyklu "Powrót do miasta"

[Lucile]

Zdjęcie1880.jpg

Z cyklu "Powrót do miasta", wersja II, soft pastel z odrobiną akrylu, płótno, technika własna, oryginalny wymiar 45 x 30 cm

[lczerwosz]

teraz bym się skłaniał do poglądu, że jednak buty, a nie zakonnice, ale kto Cię tam wie.

[Lucile]

Drogi Leszku,
pozwól, że odpowiem tak

niegdyś nosiłam szpilki
nawet...
w sypialni
dzisiaj wkładasz mi na stopy
bambosze
a ja
nie rozumiem
dlaczego?



Dobrego humoru na cały wieczór życzy
bosonoga Lu

[Gorgiasz]

Bardzo dobry obraz, ciekawie ujęta architektura, wznosi się ku górze, pełna wyrazu i własnego klimatu; patrzy na nas oknem parteru z prawej strony. Ale to lewe, nad drewnianą skrzynką (przypominająca trumnę), nie ma własnej tożsamości, powtarza i przenosi kolor muru. Ślepe przez to takie. I tym razem, dysproporcjonalne postacie, wydają się zbędne.

[Lucile]

Witaj Gorgiaszu,
cieszy mnie Twoja wizyta i wszystkie uwagi. Oczywiście, najbardziej pochwały ale w każde słowo wczytuję się z uwagą, biorę sobie do serca i - jeżeli, wg mnie, są uzasadnione (a najczęściej są!) - staram się poprawić.
Śpieszę też z wyjaśnieniem:
Po pierwsze - zdjęcia moich obrazków wykonuję telefonem komórkowym i to nie najnowszej generacji. Wiem, są raczej kiepskiej jakości, często nie oddają prawdziwych kolorów, nie są porządnie oświetlone i dziwnie spłaszczają obraz. Wiem, wiem - złej tanecznicy... itp.
Po drugie - zresztą powiązane z "po pierwszym" - jeżeli właśnie namalowany przeze mnie obraz ma nietypowe wymiary, trudno mi go w całości sfotografować tak, aby był porządnie wykadrowany (niestety, nie mam też odpowiedniego programu w moim laptopie).
Po trzecie - może, choć trochę, usprawiedliwi mnie załączone poniżej zdjęcie całości tego malunku, który zresztą jest jedną z części tryptyku, należącego z kolei do do uprawianego i ulubionego przeze mnie cyklu "Powrót do miasta".
I jeszcze - po czwarte - "siostrzyczki", czy "zakonniczki" (a nawet, jak dowcipnie mówi o nich lczerwosz, buty, czy jakieś inne obuwie, np. pantofle) są metaforą i czymś w rodzaju mojej sygnatury - świadomie umieszczanej.

Dziękuje pięknie za uważne i wnikliwe spojrzenie.

Przesyłam serdeczności i życzę pogodnego, złoto-jesiennego weekendu
Lu cile

[coobus]

- "siostrzyczki", czy "zakonniczki" (a nawet, jak dowcipnie mówi o nich lczerwosz, buty, czy jakieś inne obuwie, np. pantofle) są metaforą i czymś w rodzaju mojej sygnatury - świadomie umieszczanej.

Te siostrzyczki, to Twój rozpoznawalny znak, przynajmniej w tym cyklu. Niczym posuwająca się z trudem stara kobieta w filmach Kieślowskiego. Sam pomysł ciekawy. A obrazy odkładające się w pamięci. W mojej na pewno. Pozdrawiam, Lucile

[Lucile]

Te siostrzyczki, to Twój rozpoznawalny znak, przynajmniej w tym cyklu. Niczym posuwająca się z trudem stara kobieta w filmach Kieślowskiego. Sam pomysł ciekawy. A obrazy odkładające się w pamięci. W mojej na pewno.

Drogi Tadeuszu,
mam nadzieję, że nie masz mi za złe tej poufałości

Dziękuję pięknie za miłe słowa i przesyłam
najserdeczniejsze pozdrowienia, jednocześnie
życząc miłego wieczoru
Lu cile