z cyklu "Powrót do miasta"

[Lucile]

Zdjęcie1987.jpg

Z cyklu "Powrót do miasta"

[lczerwosz]

Te dwie mi się schowały, szukałem dłuższa chwilę. Ale klimat!

[pallas]

Piękny obraz i mniszki są. Mi się podoba efekt zamazania niektórych elementów.
I wydaję mi się, że byłem w tym miejscu, ale nie pamiętam kiedy.
Powroty są piękne, a mniszki wędrują.
Pokazują miasto z innej strony. Wydaje mi się, że tej duchowej.
Mi ten cykl mówi, że trzeba w starych rzeczach widzieć coś nowego.
Bo za zwyczaj z tradycji rodzą się nowe idee, pomysły.

Tytan

[Lucile]

Leszku i Piotrze,
dziękuję za towarzyszenie moim mniszkom stale powracającym do miasta... do siebie.
Masz rację pallasie - nieostająca wędrówka jest ważna.
Wędrówka w głąb.
Nie chodzimy głównymi traktami - to oklepane i nudne, ale "zachodzenie" w opuszczone,
zaniedbane, zapomniane, lub świadomie niegdyś "zresetowane" zakątki - już nie.
Co znajdziemy, o czym sobie przypomnimy, co zostanie nam objawione?
Nie wszystko jawi się klarowne i ostre.
Nasza pamięć narysowana półcieniami, odsłania tylko fragmenty, to tu, to tam.
Im więcej murów, tym bardziej cieszy, po męczącej wędrówce,
znalezienie wyłomu-bramy (wejścia, wyjścia) i odpowiedzi na nurtujące pytania.
Chyba, że są retoryczne

Miło mi, że zechcieli Panowie obejrzeć i zostawić ślad - dziękujemy - mniszki i ja - ich zwierciadło oraz rzecznik

Lu cile

[alchemik]

Ojej!

Też bym się bał wrócić.

Ono się broni, to miasto.
Przyjmuje tylko tych, których uzna za godnych.
Ale Ty, nie musisz się obawiać, la strega.

Gorzej ja, Pomorzec.

[Lucile]

Ono się broni, to miasto.
Przyjmuje tylko tych, których uzna za godnych.

Co prawda, to prawda Jurku,

Też bym się bał wrócić.

pozwala tylko niektórym - alchemicy, magowie i wiedźmy - mile widziani