z cyklu "Powrót do miasta" - rysunek

[Liliana]

W moim mieście, niby znikają takie zapyziałe, ciemne, zapomniane zaułki, odrapane mury, porzucone, pozornie bezużyteczne przedmioty, z błąkającymi się cieniami przeszłości, historii, wielkości, grzechu, nikczemności, majestatu i chwały... ale, czy na pewno?

Myślę, że one w pewnym sensie ukrywają się. I dobrze, że Ty je odsłaniasz.

Jeżeli pozwolisz, to bardzo chciałabym Twoje wersy zamieścić (oczywiście, ze wskazaniem autora) pod obrazem. Mogę?

Będę zaszczycona, Lucile, poważnie.
Z pozdrowieniem, Liliana

[Lucile]

Taka kreska ma swój walor i tworzy skutecznie cień. A jakże.
To zagadka, jak to możliwe. Być może to właściwość mózgu, że na podstawie kreski tworzy się przestrzeń 3d.
Ta ma niepowtarzalny smak.

Jak mogłam przeoczyć taki pochlebny komentarz i to od znawcy tematu, nie bez powodu noszącego się na zielono

Leszku,
bardzo Ci dziękuję
moja amatorska, niewprawna ręka aż podskoczyła z radości, rozcapierzając wszystkie palce i wypuszczając filiżankę kawy - ale nic to

Alicjo, Liliano,
cieszę się i dziękuję

pozdrawiam
Lu cile