z cyklu "Powrót do miasta" - rysunek

[Lucile]

Zdjęcie2337.jpg

z mojego ulubionego cyklu - tym razem rysunek

---------------------
w Krakowie

stare kamienice mają duszę
ale i ona czasami traci równowagę

autor Liliana


dziękuję

[Gorgiasz]

Brakuje mi cieni, waloru i zróżnicowanej kreski. Za to bardzo ciekawe ujęcie perspektywy i wyeksponowanie - pełne wyrazu - centralnego budynku.

[Lucile]

Gorgiaszu,
dziękuję za wizytę i słowo.
Może zbytnio się pośpieszyłam
Zobaczę co mi "w duszy zagra" - albo dodam cieniowanie, a może kolorki?

Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru
Lu cile

[alchemik]

Lucia, nic mi nie brakuje, bo mi wyobraźnia podpowiada.
Broń Boże nic nie cieniuj.
Ja jestem pod względem plastycznym odbiorcą.
Ale mam nadzieję że dobrym.
Jak ktoś jest artystą ,a za takiego uważam Ciebie i siebie nieskromnie.
Chciałbym rysować, malować, ale koordynacja ręka oko z pominięciem wyobraźni.
Lucia, wciąż wydaje mi się, że do miasta wracają zakonnice z klasztoru.
Ten ich ubiór to implikuje.
Czy to zamierzone?

Sogni d'oro, strega. E si può fare mi sogno.

Ten niby szkic jest rewelacyjny.
Niby się chybocze. Przez niekonsekwencje grawitacyjne.
Ale to sztuka.
Mówię serio.
Nowy moderator. (Pomyślałabyś?)

[Liliana]

Lubię ten Twój cykl, Lucile. To nic, że bez tekstu, od czego wyobraźnia?
Serdeczności, Liliana

[Lucile]

Miło mi Liliano i bardzo dziękuję, że razem ze mną "spacerujesz" po zakamarkach mojego miasta

Alchemiku,
przede wszystkim serdecznie gratuluję stanowiska funkcyjnego - moderator globalny - no, no - tyle władzy!

Sogni d'oro, strega. E si può fare mi sogno.

Giorgio Edmondo,
allora, questo che non sono venuta nel tuo sogno, non dipende da parte mia.
Penso, che non e solo un problema di distanza,
ma - nel tuo cuore regna completamente altra regina


dziękuję za piękną recenzję tego szybkiego szkicu, bardzo ucieszyły mnie Twoje słowa
Pozwolisz, że na zadane pytanie odpowiem - obiecuję szerzej - następnym razem.

Pozdrawiam i życzę wielu sukcesów na nowym stanowisku

Lu cia

[lczerwosz]

Taka kreska ma swój walor i tworzy skutecznie cień. A jakże.
To zagadka, jak to możliwe. Być może to właściwość mózgu, że na podstawie kreski tworzy się przestrzeń 3d.
Ta ma niepowtarzalny smak.

[Alicja Jonasz]

Też przeglądam, oglądam:)

[Liliana]

Przywędrowłam jeszcze raz, Lucile, i z taką myślą:

w Krakowie

stare kamienice mają duszę
ale i ona czasem traci równowagę

Serdecznie

[Lucile]

Liliano,

sprawiłaś mi ogromną przyjemność, bardzo dziękuję

w Krakowie

stare kamienice mają duszę
ale i ona czasem traci równowagę

dusza, tracąca równowagę

bardzo mi się podoba - dobrze odczytałaś moje uczucia, przemyślenia, intencje i "górnolotnie mówiąc" przesłanie, jakie przyświeca mi malując kolejne obrazki z cyklu "Powrót do miasta".
W moim mieście, niby znikają takie zapyziałe, ciemne, zapomniane zaułki, odrapane mury, porzucone, pozornie bezużyteczne przedmioty, z błąkającymi się cieniami przeszłości, historii, wielkości, grzechu, nikczemności, majestatu i chwały... ale, czy na pewno?
Jeżeli pozwolisz, to bardzo chciałabym Twoje wersy zamieścić (oczywiście, ze wskazaniem autora) pod obrazem. Mogę?

Przesyłam serdeczności i życzę miłego popołudnia
Lucile