Wieczorek romantyczny (Jewgienij Piurnonsensowicz)

[misza]

Z łoża wstał dziś za wcześnie i snuł się w półmroku
jak duch starego ojca królewicza z Danii.
Tęgi kac go obudził, burząc święty spokój,
bo jeszcze nie otwarto barów i pijalni.

Ale przecież odłożył na czarną godzinę
w kącie szafy baniaczek zacnej śliwowicy.
Tego ranka Jewgienij w długi rejs popłynie.
Nie będzie pustych godzin, jak drobniaków, liczyć.

Na przekór martwym liściom z ciemnego dywanu
moknącego na ścieżce i plusze za oknem.
Uśmiecha się, bo pałę będzie mieć zalaną,
razem z Lolą, gdyż nie chce żeglować samotnie.

Posłał po nią gawrona, z miłym zaproszeniem,
bowiem Pegaz gdzieś przepadł, jakoś przed miesiącem:
PRZYBĄDŹ DO MNIE SZYBCIUTKO, JEŚLI MASZ PRAGNIENIE
ŁYKNĄĆ MOCNEJ POEZJI, JAK OGRÓD PACHNĄCEJ.

Lola przyszła zziębnięta. Ptaszysko nad głową
obwieściło jej wejście skrzekliwym hejnałem.
Rozgrzała się wierszami, było nastrojowo
w bursztynie śliwowicy i w poezji – białej.

Już się pokład pod nimi lekko zakołysał.
Czarny ptak z tępym dziobem nalewał do szklanek.
Dobry wiatr dmuchał w żagle, więc dopłyną dzisiaj
do kresu dnia, nim znowu chłodna noc nastanie.

Wtedy, gdy przyjdzie północ, a z nią pora sucha,
Żenia szepnie: zwątpieniem nie wolno się plamić;
chociaż niebo jest ciemne, musimy wciąż ufać,
że gwiazdy jasno świecą – nawet za chmurami.

[coobus]

chociaż niebo jest ciemne, musimy wciąż ufać,
że gwiazdy jasno świecą – nawet za chmurami.

i tym optymistycznym akcentem...
Ech, stęskniłem się już za Żenią, dobrze, że go tu zapraszasz. Zawsze przynosi z sobą dobre i pachnące rzeczy.
Za kolejny dobry wiersz, Misza

[misza]

Akurat pogodę mam dzisiaj taką, jak w wierszu.
Słońce świeci mocno. Za chmurami

[skaranie boskie]

Nieważne, jaką mamy pogodę.
Optymistom zawsze świeci słońce. Nawet, jeśli świeci za chmurami.
Zajefajna puenta.
Jak zawsze twój Jewgienij zatrzymał na dłużej.

[Gloinnen]

było nastrojowo
w bursztynie śliwowicy

Ty, miszka, a skąd wiesz, co u mnie właśnie stoi na stole?


Glo.

[misza]

Fioletowa Małpo

Grunt, że Piurnonsensowicz nie traci optymizmu

Glo

Nie wiedziałem, ale sam lubię

[Nalka31]

Uśmiechnęłam się na wieczór. Bardzo mi brakowało Żeni, kiedy tak zabiegana latałam przez ostatnie tygodnie. Wystarczyło spotkać Żeńkę i od razu świat weselszym zawitał pod powałę. I do tego z jeszcze jakim trunkiem.

[misza]

Piurnononsewicz stara się zawsze mieć w domu
artykuły pierwszej potrzeby