drzwi pierwsze

[coobus]

drzwi pierwsze

a za nimi wygaszone światła
zadumanie
jak można kogoś aż tak wypełnić sobą
przepełnić
nasycić
pozostać

pora wypuścić kota zamkniętego w łazience
poduszkom przywrócić sen
sufitowi wygładzić naruszoną krzykiem linię
czasowi strąconemu z zegara
wymasować obolałe kolano

granatowa fala spłukuje ściany
wracając zabiera z dopiero-co-zaludnionej wyspy
odciśnięte w pościeli ślady stóp

to nie dlatego drzwi otworzyła dorosłość
że w gorączce nieczekania
zapukaliście do pierwszych napotkanych

tej nocy
czekała na was za każdymi drzwiami


-------------
początek w poprzedniej wersji, przed zmianą, w której udział miała eka
---
a za tymi drzwiami wygaszone światła
zadumanie
jak można kogoś aż tak wypełnić sobą
przepełnić
nasycić
pozostać...

[em_]

Troszkę nie podoba mi się ten czas i to masowanie kolana (jakieś to takie.. ) ale cała reszta jest wspaniała.
Pozdrawiam

[EwaMagda]

Coobusie, wyrazisty i zarazem subtelny erotyk o niecierpliwości i pięknie pierwszych uniesień. Tak odbieram Twój wiersz
Bardzo lubię czytać Twoje wiersze. Ich klimat i melodię słów.
A obolałe kolano czasu - bardzo mi się podoba, podkreśla radość i wnosi uśmiech.

Pozdrawiam ciepło, przy porannej kawie

[anastazja]

jak można kogoś aż tak wypełnić sobą
przepełnić
nasycić
pozostać

skoro Ty cobusku to, piszesz, znaczy ze, mozna! Bardzo czule wypelnienie.

granatowa fala spłukuje ściany
wracając zabiera z dopiero-co-zaludnionej wyspy
odciśnięte w pościeli ślady stóp

i ta strofka odcisnie we mnie swoj slad.

Pozdrawiam

[Napoleon North]

Ciekawy tekst .Ja zawsze mam otwarte drzwi ,,wpadnij" a może po śmierci za friko zmumifikuję Ci kota .
Pozdrawiam

[Gajka]

...sufitowi wygładzić naruszoną krzykiem linię...

[januszek]

nie skomentuję bo właśnie idę :
masować kolana.

[coobus]

Em, Januszek – jak to było z tym masowaniem kolan? To zmiana w ostatniej chwili przed wrzuceniem wiersza na portal – a było, w nieco innej konfiguracji: czas strącony z zegara gramoli się z powrotem. Czy ta myśl była lepsza? To zawsze pozostaje pojęciem względnym, tak samo jak prawda, racja, sprawiedliwość, piękno...

Za komentarze wszystkim dziękuję

[eka]

Pozwól, że podzielę się refleksjami, chociaż powinnam, ze względu na tak krotki staż, stać grzecznie gdzieś w przedpokoju.

drzwi pierwsze

a za tymi drzwiami [nimi] wygaszone światła
zadumanie [dumają]
jak można kogoś aż tak wypełnić sobą
przepełnić
nasycić
pozostać

pora wypuścić kota zamkniętego w łazience
poduszkom przywrócić sen
sufitowi wygładzić naruszoną krzykiem linię
czasowi strąconemu z zegara
wymasować obolałe kolano
gdy czas strącony z zegara
gramoli się z powrotem

granatowa fala spłukuje ściany
wracając zabiera z dopiero-co-zaludnionej wyspy
odciśnięte w pościeli ślady stóp

to nie dlatego drzwi otworzyła dorosłość
że [żeby] w gorączce nieczekania
zapukaliście [ pukać] do pierwszych napotkanych

tej nocy
czekała na was za każdymi drzwiami

--------------------
Podkreślone odpuściłabym wierszowi, w nawiasie kwadratowym dopisała.
Bardzo przepraszam za ingerencję.
Czyli widzę go tak:



drzwi pierwsze

a za nimi wygaszone światła
dumają
jak można kogoś aż tak wypełnić sobą
nasycić
pozostać

pora wypuścić kota zamkniętego w łazience
poduszkom przywrócić sen
sufitowi wygładzić naruszoną krzykiem linię
gdy czas strącony z zegara
gramoli się z powrotem

granatowa fala spłukuje ściany
wracając zabiera
odciśnięte w pościeli ślady stóp

nie dlatego drzwi otworzyła dorosłość
żeby w gorączce nieczekania
pukać do pierwszych napotkanych

tej nocy
czekała na was za każdymi drzwiami

[coobus]

powinnam, ze względu na tak krotki staż, stać grzecznie gdzieś w przedpokoju.

No, nieee... wspomniałem, żebyś potrenowała wchodzenie na ósme bez windy, ale żeby akurat po moich plecach i niemłodym już kręgosłupie. Oj, Eka, Eka, dobijasz człowieka.

Chcesz mi nieco odchudzić wiersz. Dobrze trafiłaś, ta maniera jest we współczesnej poezji wszechobecna, znajdziesz tu z większością wspólny język. Ze mnę nie, ale ja straszę wieloma poetyckimi grzechami. Lubie szynkę z tłuszczykiem. I lubię swoje własne maniery.
A Twoja propozycja? Niezależnie od tego, co piszę powyżej, bardzo mi się spodobała. Jesteś nowicjuszką na piętrze, ale nie nowicjuszką w pisaniu, to sie wyczuwa. Być może mój wiersz zyskał po Twojej przeróbce, akceptuję go, pozostając jednak przy swojej wersji, która też mi się podoba. Jeden pomysł wykorzystam: Twój początek. Spodobało mi się przeniesienie słów tytułu na otwarcie wiersza (z tym uproszczeniem "a za nimi..."). Wiersz zyskuje. Tak więc do groźnej miny z początku tego komentarza dołączam uśmiech i podziękowanie.
Możesz teraz skakać po moich starych plecach, bezlitośnie wykorzystując to, że stałem się Twoim dłużnikiem.