Wyrwane z oczu

[Gajka]

słońce skalpowało dachy
tu złoto za bezcen
przez dziurawe deski w płocie
taksowała inkrustowane liście

inność za ogrodzeniem budzi euforię
na szklanej tafli zdziwionych źrenic
rozmazał się człowiek
i tajemnicze cienie

otworzono bramę
w oddali
grynszpanowa kopuła cerkwi
i ornamenty poszarpane przez świt

pamięć kodowała kadry
jeden drugi trzeci przemykały obok
zdzierając rozpacz
umierających ikon

Dodano -- 28 mar 2014, 8:31 --

[coobus]

Dalej masz we mnie wiernego czytelnika. Ten wiersz też to potwierdza. Cerkwie i ikony - to wyłapałem, pewnie była konkretna inspiracja.

[Ewa Włodek]

jakaś zrujnowana cerkiew? I puste ikonostasy? Tak mi się "zobaczyło" ten obrazek, może dlatego, że jak byłam z rodzicami na wakacjach w Bieszczadach z końcem lat 50-tych XX wieku, to "objeżdżałam" z Mamą rowerem zrównane z ziemią miejscowości, w których natykałyśmy się za zdewastowane cerkwie. Jeszcze były w nich ikony, run na ten rodzaj malarstwa sakralnego na Zachodzie zaczęła się w latach 60-tych, i wtedy chyba wszystkie cerkwie i kapliczki "obrano" z obrazów...
Przepraszam, Gajko, za tę przydługą dygresję, ot - gadulstwo: wątpliwy przywilej starości...

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[Napoleon North]

Miłego pisania . Wiersz jest potulny jak baranek;)

[Alek Osiński]

Podoba się, w pierwszej chwili odbieram to jako impresję, ale
jak się wczytać można to nawet odebrać jako przejście
między życiem i śmiercią - tutaj motyw "bramy"

dach się powtarza - szczegóły można jeszcze dopieścić

[Gajka]

Coobi
Ewunia
Napoleon
Alek

Bardzo dziękuję za komentarze
Ewunia masz rację... z życia wzięte, Alku nie zauważyłam - już poprawiłam .

[anastazja]

na szklanej tafli zdziwionych źrenic
rozmazał się człowiek
i tajemnicze cienie

O, ikony - Gaju, ilez gdzies, tam wisza, albo i leza porozrzucane po cerkwi - dobrze o tym piszesz.

Pozdrowka

[Hosanna]

ikony nie umarły
przez oczy wpełzły do poetki
zachwyciły dzikim ogrodem jak z dzieciństwa
opowiadają sennie historię w kolejnych garściach oślepiająco jaskrawej i wciąż lekko pustej wiosny

[Gajka]

Hosanno:)

Lubię takie łazikowanie wzrokiem i odkrywanie na nowo miejsce zapomnianych a jakże ważnych w naszej historii. Dziękuję

[EwaMagda]

Gajko, miękko płyniesz tym wierszem

Pozdrawiam