W bólu

[Fałszerz komunikatów]

pamięć zrodziła małe
które wypełniają codzienność
bez twej bliskości
w miejscu niezagrożonym wyginięciem

daleko od tylnej kieszeni kobiecych spodni gdzie
mogły sprać się dobre słowa

pozwól być posłańcem cudownej nowiny
gdy uklęknę przed tobą i powiem

szpetne daty nigdy nie były ciężarne

[EwaMagda]

Fałszerzu, staram się zrozumieć, co miałeś na myśli. Może jest to wiersz o rozstaniu, na rozstanie - jednak z iskierką nadziei?
Albo wręcz przeciwnie, co - wziąwszy pod uwagę Twojego nicka - jest bardzo prawdopodobne
Wiersz bardzo mi się podoba

Mam nadzieję, że Cię nie urażę, ale zrezygnuj z formy "twych, mych"; jest przestarzała.
Czytam tak:
Trzeci wers drugiej strofki:
bez twojej bliskości

Zakończenie:
pozwól być posłańcem cudownej nowiny
gdy uklęknę przed tobą i powiem

- szpetne daty nigdy nie były ciężarne

Ale to tylko moje czytanie, zwykłej baby od prostych i zrozumiałych liryzmów

Miłego dnia

[Fałszerz komunikatów]

Tak, przedostatni wers jest zbyt długi, źle się go czyta. Dzięki, zmienię, Ewa

[coobus]

Również przyklasnę. W moim postrzeganiu widziałbym na początku sformułowanie powiła słowa, ale piszę to bez przekonania. I podobnie patrzę na daleko od tylnej kieszeni gdzie, też uproszczonym intuicyjnie a nie racjonalnie. Ale dzielę się z Tobą swoim odbiorem.
Pozdrawiam

[Fałszerz komunikatów]

Muszą być małe, bo to - pamiątki

[coobus]

Muszą być małe, bo to - pamiątki

Rozumiem. Źle się wyraziłem - nie chcę pozbyć się słowa małe, tylko porównuję słowa zrodziła i powiła. Ale jak napisałem, sam nie wiem... Zapomnij, bo wprowadzam ferment
Jeszcze raz piąteczka

[Fałszerz komunikatów]

Oczywiście, ale moim zdaniem zrodziła bardziej pasuje do słowa "pamięć".
Jest dobrze, ferment jest potrzebny, dzięki