Oda do telewizyjnej samarytanki

[Fałszerz komunikatów]

na co wskazują wypielęgnowane nogi
które przechodziły
przez bród smród i ubóstwo

mogłaś w większych calach
prezentować smutek
a tak pozostaje ci ciasne studio
gdzie chwytasz za jeden z paciorków łez
i wygrywasz brawa

publiczności
czy mogą państwo zamienić się miejscami

twój podniesiony głos już drży

gdy rozdajesz współczucie
oczy próbują przekrzyczeć wargi

to wszystko złudzenie
bo znów kierujesz do mnie
oblicze na skinienie kciuka

http://i.wp.pl/a/f/jpeg/24674/jwas.jpeg

[EwaMagda]

Fałszerzu - czyżby Elżbieta J.?

Jeśli tak -

[Napoleon North]

[Fałszerz komunikatów]

Tak, to Ela. Musiałem o niej w końcu napisać, musiałem, Ewa. Jej nogi mi to kazały Cieszę się, że wiersz uwiódł
Napoleonie - pozdrowienia z mdłej Warszawy

[411]

"Droga pani z telewizji"...
Stary dobry Lombard nic a nic sie nie zestarzal.

publiczności
czy mogą państwo zamienić się miejscami

Mam wrazenie, ze pierwszy wers z zacytowanych nie powinien byc skursywiony (ladniej brzmi: poddany kursywie).


A to jest calkiem dobre:

mogłaś w większych calach
prezentować smutek
a tak pozostaje ci ciasne studio
gdzie chwytasz za jeden z paciorków łez
i wygrywasz brawa

Pozdrawiam,
J.

[Fałszerz komunikatów]

Tak? To zmienię, ku Twej uciesze