przestałaś malować rzęsy

[Adela]

ten wiersz rośnie we mnie
jak życie w tobie
przez dziewięć miesięcy dobre wyniki badań
apetyt na zdrowie

dzień przed śmiercią byłaś senna
z trudem niosłaś brzuch po schodach
piłyśmy herbatę, sortując kaftaniki

i mnie trafia szlag
gdy matka z wózkiem przejdzie drogę
siedem godzin nieszczęścia

ten wiersz dojrzewa jak świadomość
mały duch wisielca skakał na pępowinie
skurcze wywołała tabletka

[Ewa Włodek]

tragedia. Dobrze "opowiedziana" - oszczędnie...
Ale:

i mnie trafia szlak

"szlag" Adelo...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Adela]

Dziękuję Ewo, szlag poprawiony.
Pozdrawiam,
A.