Słowo i ciało

[Gloinnen]

Nic się nie zmienia, pomimo
bariery językowej i obcych zapachów
ulatujących z kuchennych okien. Mięta, kardamon,
barani tłuszcz.

Po naszemu kobiety inaczej
uwodzą, a mężczyźni kupują
jagnięta.

Multi-kulti prowadzi w prostej linii
ku nieskończoności.

Kolorowe dzieci podnoszą z ziemi kamyki.
Budują sceny jedynie z takich bajek,
które wyobraźnia
wyssała z mlekiem matki, a czasem
znalazła gdzieś pod płotem.

Nie wiem, co to jest, ale nadaje się
do zabawy.

Bóg nie stworzył świata.
On tylko wymyślił
słowo.


____________________
Glo.

[411]

Nie wiem, co to jest, ale nadaje się
do zabawy.

Do wczesniejszej czesci wiersza sie nie odniose - mam wrazenie, ze powstal z burzy w szklance wody.
Miedzy kardamonem, a baranim tluszczem ladne spostrzezenie o róznorodnosci.
Reszta oczywista, nawet nijaka, powiedzialabym.

Natomiast zacytowany dwuwers jest kapitalny w swej prostocie - przekazu, obrazu i czlowieczenstwa.
Obojetnie jak pojetego.

Pozdrawiam,
J.

[anastazja]

Bóg nie stworzył świata.
On tylko wymyślił
słowo.

Ale to fajne! Chyba najbardziej podoba mi się - pozdrawiam Glo.

[Fałszerz komunikatów]

Świat to my sobie stworzyliśmy - pełen wojen, niezrozumienia, zabawek, którymi dzieci nie powinny się bawić. W końcu tam, gdzie zabawki znajduje się na miejscu pooranym przez wojnę można znaleźć te dla dorosłych, takie jak miny, niewybuchy...Te kamienie też są wymowne, mnie kojarzą się z próbą naśladowania dorosłych poprzez agresję.
To mieszanie kultur, ras, kojarzy mi się z groźbą terroryzmu. W końcu choćby w Londynie mieszka wiele Muzułmanów i nie wszyscy są przyjaźnie nastawieni do kraju, w którym mieszkają. Myślę, że pisząc o tych zapachach dobiegających z kuchennych okien piszesz o barykadowaniu się na innych, co z kolei rodzi nieporozumienia między nacjami, zamykanie się na racje innych...

Nie wiem, co to jest, ale nadaje się
do zabawy. - to też mógł powiedzieć pierwszy człowiek...

[haiker]

Bliższe wyjątkom z pamiętnika, oczywiście nie kolejnych dni.

Byt określa świadomość (w znaczeniu, że świadomość jest przezeń określana). Ale mechanizm wykorzystywania warunków bytowych do - np. - uwodzenia, jest w zasadzie podobny. Ale jakby tylko ze strony panów, bo:

Po naszemu kobiety inaczej
uwodzą, a mężczyźni kupują
jagnięta.


Multi-kulti znalazło się tutaj w roli statysty, tym bardziej, że niejasne znaczenie "nieskończoności" (czy rozwój bez końca, czy chaos, czy inne).


Cały wiersz krąży wokół swoistej herezji: daj mi słowo, a sam się stworzę.

[Gloinnen]

Bliższe wyjątkom z pamiętnika,

Że niby sztambuchem trąca?

[haiker]

Nie, że są to różne spojrzenia, które dzieli więcej niż dzień przerwy ("dzień" umownie, bo może to być noc, nie musi to być 24h).

[Berele]

Pierwsze zdanie trochę zagmatwane, choć mnie się jego sens w końcu ukazał, ale może by je jakoś rozwałkować; zbliżyć do formy makaronu? Ogólnie, ten wiersz zasługuje na uznanie; pobudza do refleksji; z nutką zwątpienia. Nie wiem jak dzieło wypada obiektywnie, ale chyba nienajgorzej.

[januszek]

Bóg nie stworzył świata.
On tylko wymyślił
słowo.

gdyby tego nie było ,
albo było przez małe "b" i małe "on" [ wtedy byłby to bóg "stworzony" przez człowieka ] uznałbym za traktat o falach akustycznych poruszających się w ośrodku ze szczególnym uwzględnieniem ośrodka mowy

i OK.
ale ..
obawiam się że nie jest to potknięcie się tylko celowa "fala knowań"
przeciw:
>> O SŁOWIE

Prolog

1 Na początku było Słowo
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.

2 Ono było na początku u Boga.

3 Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.

4 W Nim było życie.
a życie było światłością ludzi,

5 a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła. <<

oczywiście można się chlubić "że gdzie Diabeł nie może, tam .... "
ale
PO CO????

PS.
sorry
ale jak rozumieć brak jakiejkolwiek reakcji na wpisy komentujących [ oczywiście oprócz haiker-a
"ryba psuje się od głowy" , czyżby 8 me piętro też?????

pozdrawiam serdecznie.

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim za opinie.



PS. Tak, pointa jest moją (poetycką) interpretacją zacytowanego fragmentu Ewangelii.
Taka analogia - istnienie świata (boskiej pramaterii) od zawsze; akt twórczy byłby w rzeczy samej aktem nomina(liza)cji.

Pozdr.