koronka

[emcek]

hvq18frp2gx01lz6gmt.jpg

mrugasz i nadal jestem
jeżeli wierzyć przepowiedniom
los zaprószył śniegiem

ile to razy stanęło serce
w konfrontacji z zapewnieniem

przekonałem się ziemia jest płaska
w zasięgu wzroku i zamyśleniu ciepła

na ławce przysiadły uśmiechy
deszcz pyta o drogę
chmury trzymają się za ręce

[Gloinnen]

mrugasz i nadal jestem
jeżeli wierzyć przepowiedniom
los zaprószył śniegiem

Podoba mi się pierwsza strofa. Ciekawie (pod względem gier językowych i nieprzekombinowanej metaforyki) opisujesz granicę, między złudzeniami a rzeczywistością i zależność istnienia (rzeczy, zjawisk, osób) od możliwości ich zarejestrowania za pomocą zmysłów bądź intuicji.

ile to razy stanęło serce
w konfrontacji z zapewnieniem

Tu nie poradziłeś sobie.

"konfrontacja" ---> wyjątkowo niepoetyckie słowo, przynajmniej w wierszu, który wydaje się bardzo liryczny, subtelny.

"z zapewnieniem" ---> że co?

przekonałem się ziemia jest płaska
w zasięgu wzroku i zamyśleniu ciepła

Ten fragment lepszy, po części uzupełnia sens początku wiersza. A może właśnie powinien inicjować tekst, wprowadzać główną tezę?

na ławce przysiadły uśmiechy
deszcz pyta o drogę
chmury trzymają się za ręce

A to już jest poetycka dziecinada. Rodzaj szymborszczyzny. Ale wiesz, to może być moja indywidualna idiosynkrazja, mam alergię na ten sposób obrazowania. Ostatnia strofa wydaje mi się przesłodzonym ornamentem, który ma tylko spowodować w czytelniku reakcję w stylu "jakie to ładne!".


Pozdrawiam,


Glo.

[haiker]

mrugasz i nadal jestem
jeżeli wierzyć przepowiedniom
los zaprószył śniegiem

Mieszanka realności i wyobrażeń, ale także indywidualnym trudności, gdy np. zaćma utrudnia widzenie.

W drugiej ujawnienie innej strony przepowiedni (która w zasadzie jest swoistym zapewnieniem), trochę za długie wyrazy użyte.

W trzeciej prostolinijne (ale nie prymitywne) przedstawienie oddzielenie świata "ja" od świata "ludzie".

Czwarta do wyrzucenia, bo jeszcze mżawki pytają gdzie opaść, dendryle fingują o pyntkę a radość wznosi brzemienne macice.

[Gloinnen]

radość wznosi brzemienne macice.

Padłam.

Mógłbyś pisać wiersze na OKP.

[emcek]

z czego tutaj się cieszyć Glo, z powodzeniem mógłbym pisać podobne pierdoły ale po co,dla wywołania wrażenia.... co do komentarza..Tu nie poradziłeś sobie. wg. mnie słowa po prostu są i nie ma dobrych czy złych użytych w poezji,natomiast sens się zdaje się trzyma ma tylko spowodować w czytelniku otóż to coś ma wywołać nawet reakcję w stylu "jakie to ładne!"
dalej.."z zapewnieniem" ---> że co? a gdzie niedopowiedzenie,zdaje się dosyć cenne w wierszach... reszta to kwestia interpretacji....

[żakote]

Pierwsza strofa - świetna!

[Gloinnen]

z czego tutaj się cieszyć Glo, z powodzeniem mógłbym pisać podobne pierdoły ale po co,dla wywołania wrażenia....

Otóż to, takie rzeczy pisze się dla wywołania wrażenia.
Słowa o OKP - ironiczne przecież...

słowa po prostu są i nie ma dobrych czy złych użytych w poezji,

Tak, ale słowa (język) są tworzywem dla budowania obrazów. A tutaj już istnieje konfrontacja oryginalność vs. wtórność, prostota vs. pretensjonalność, itp. Poza tym słowa powinny być dyskretne, "nie przeszkadzać" czytelnikowi w przyswajaniu przekazu. Oczywiście zależy, na jakiego czytelnika się trafi.

[eka]

ziemia jest płaska
w zasięgu wzroku i zamyśleniu ciepła

- podpisuję się, jeśli mi pozwolisz. Do reszty też.
Koronka firanki przez którą patrzymy na świat, koronkowa kobieta.
Impresje pod koronkowym szalem.

[coobus]

A

słowa po prostu są i nie ma dobrych czy złych użytych w poezji

Też tak uważam. Czytam, szeptem, słowa płyną...
Zastanawiam się tylko nad tytułem, czy ta koronka jest w znaczeniu różańca, na którym przesuwasz wolno poszczególne strofy... Tu mam problem. Ale to detal. Za wiersz

[Berele]

Zapewnienie - mickiewiczowska Niepewność; Wiersz nie jest zły, ale może warto poszukać lepszej metaforyki. Uśmiech z siadaniem, w moim odczuciu, kojarzy się niefortunnie. Trudno tej figurze coś sensownie zarzucić, ale ja nie kupuję.