Kat albo głowa w chmurach

[Gajka]

gdy świt
rozkrwawił zorzę
wiatr zaprzęgał warkocze
w rozczochrane obłoki

ścięłam głowę
makówka zawisła w chmurach
jak Ida sierpniowa

może czmychnie na ziemię
przyrzekłam to nam
tylko dlaczego
w szarej godzinie

broczy serce


20.08.2014r



Druga wersja
==================


gdy świt
spijał w ukryciu
ostatnie krople
wyschła nadzieja
że rozjaśni czerep

ścięła głowę
makówka zawisła w chmurach
jak Ida sierpniowa

nadal czmycha
w czepcu Hipokratesa
już nie pytam dlaczego
w czarnej godzinie

bredzi człowiek



Trzecia wersja
============================


kiedy świt
spija w ukryciu
ostatnie krople
zaprzęgam warkocze
w obłoki

wiatr ściętą głowę makówki
zawiesił w chmurach
jak ida sierpniowa
czmycha w czepcu Hipokratesa
i nie pytam dlaczego
czarną godziną

broczy człowiek


Alku dziękuję

[haiker]

Pośród jelonków typu broczące serce czy rozkrwawiona zorza (czy to jakaś rozróba we wsi była?) jest coś, co w miarę wygląda (ale głównie przez tło):

ścięłam głowę
makówka zawisła w chmurach
jak Ida sierpniowa

Tak, to jest ładne w klasie wiersza letniego.

[Gajka]

Pośród jelonków typu broczące serce czy rozkrwawiona zorza (czy to jakaś rozróba we wsi była?) jest coś, co w miarę wygląda (ale głównie przez tło):

ścięłam głowę
makówka zawisła w chmurach
jak Ida sierpniowa

Tak, to jest ładne w klasie wiersza letniego.

uuuuuuuuuuu, ale wpadka masakra
A tam nie będę się tłumaczyć, napisałam inaczej, tak pod oczekiwania czytelnika

[Fałszerz komunikatów]

Problem z metaforą krwawiącej zorzy jest taki, że brak mu spójności z innymi symbolami Jednak druga wersja jest bardziej poukładana:) I te myśli bardziej uczesane Chociaż pierwsza zwrotka przyznam, jest efekciarska.
Mroczna ta druga wersja, pierwsza zbyt subtelnie opisuje temat ostatecznego zapadania się w sobie.
Z głową w chmurach nie da się przebywać zbyt długo...
Także jestem za drugą wersją:)

[Alek Osiński]

kiedy świt
spija w ukryciu
ostatnie krople
zaprzęgam warkocze
w obłoki

wiatr ściętą głowę makówki
zawiesił w chmurach
jak ida sierpniowa
czmycha w czepcu Hipokratesa
i nie pytam dlaczego
czarną godziną

broczy człowiek


nie mogłem Gajko zdecydować się co do wersji,
więc ułożyła mi się jeszcze trzecia dla potrzeb
indywidualnego odczytu

[Gajka]

kiedy świt
spija w ukryciu
ostatnie krople
zaprzęgam warkocze
w obłoki

wiatr ściętą głowę makówki
zawiesił w chmurach
jak ida sierpniowa
czmycha w czepcu Hipokratesa
i nie pytam dlaczego
czarną godziną

broczy człowiek


nie mogłem Gajko zdecydować się co do wersji,
więc ułożyła mi się jeszcze trzecia dla potrzeb
indywidualnego odczytu

ALKU BARDZO DZIĘKUJĘ - i bardzo mi się teraz podoba