pustkostan

[Nula.Mychaan]

zadajesz pytania które nie mają odpowiedzi
wciąż puchną i zaczynają zatykać krtań
siedzisz w kącie gdzie stało łóżeczko
i próbujesz zaczerpnąć powietrza

spoglądasz na ścianę jakby tam był obraz Muncha
stapiasz się z falującą postacią i rozpływasz
w nieregularnych pociągnięciach pędzla
niegasnące płomienie obejmują podkulone kolana

najgłośniejszy krzyk rodzi się z szeptu
synku

[Alek Osiński]

Stan po utracie dziecka?

Tak to wygląda jakby matka
odmalowywała scenę utraty,
rękami utraconego
smutne i sugestywne...

[Gloinnen]

Dla mnie za mało w tym tekście zostało powiedziane. To zaledwie preludium, szkic (emocjonalny). Samo nakreślenie tragicznej sytuacji nie wystarczy, aby zagrać na uczuciach. Nawiązanie do obrazu Muncha jest dobrym pomysłem, ale jeszcze nie weszłaś (według mnie) w tę ciemność. Wiersz pozostaje na progu dramatu, zbyt nieśmiały jeszcze...

niegasnące płomienie obejmują podkulone kolana

To dobra zapowiedź, ale zatrzymałaś się w połowie drogi do celu.

Pozdrawiam,


Glo.

[żakote]

Traumatyczny obraz matki po stracie dziecka, jej wewnętrzne pęknięcie stanowi miejsce, w którym spotyka siebie jako spojrzenie wpisujące się w rzeczywistość.

Wzruszający wiersz.

[haiker]

Co wers to banał, a całość zgodna z tytułem. Końcówka próbuje protezą z synka ratować sytuację, ale z tego tekstu nie rodzi się ani cierpienie, ani tym bardziej współczucie. Jakby peel rozpatrywał rzecz autystycznie.

To - parafrazują mickiewiczowskie "piękny kościół, lecz bez Boga" - piękny wiersz, ale bez emocji. Poprawny do bólu.

[eka]

Podmiotem jest osoba, która obserwuje i kreśli w słowach zobaczony obraz. Bohaterkę w pustym pokoju dziecinnym i jej niemy krzyk, porównany do emocji zawartych w znanym obrazie.
Pointa odnosi się do pierwszej i drugiej zwrotki.
Wiersz inteligentny, smutny, empatyczny.

[witek kiejrys]

Czytam bez Muncha,
i bez tego bardzo czytelne.
Gamoniowi, samo nazwisko też nic nie powie.
Reszta ok, podoba się!

[Nula.Mychaan]

Dziękuję Alek:) cieszę się że Ci sie spodobał mój tekst
Glo bardzo dziękuję za opinię, to rzeczywiście jest tylko prześliźnięcie się po powierzchni emocji jakie targają peelką, oparte tylko na wyobrażeniu obserwatora, a nie na jego doświadczeniu. Przemyślę Twoje sugestie, może uda mi sie jeszcze popracować nad tym tekstem
Żakote bardzo dziękuję
Haiker nie zgadzam sie z Tobą, ale szanuję Twoje zdanie, no cóż dla Ciebie jest banałem, dla mnie nie
Eka bardzo dziękuję
Witek kiejrys ten obraz Muncha jest bardzo istotny, uzupełnia obraz i jest dopełnieniem tekstu

Wszystkim dziękuję

[Fałszerz komunikatów]

Wiersz przepełniony goryczą, piękny, choć tak nieumiłowany w smutku;( z puentą nie dającą wytchnienia...
Bardzo trafiony tytuł:)

[Nula.Mychaan]

Dzięki Fałszerzu
Zapraszam na