wilku

[Berele]

2 ostatnie wersy, jak Alek powiedział. Reszta odgrywa tu rolę tła.

[Fałszerz komunikatów]

Peel zapewne kroczy przez życie, nie spodziewając się na swej drodze licznych pułapek zastawionych przez los. Peelka miała szczęście, gdyż obydwoje podążąją tę samą drogą. Ta droga jest jak misja, widać, że peelce zależy, by dojść do miejsca przeznaczenia, mimo, że wie, co się zdarzy. Miłość pomimo wielu przeszkód tu przedstawiasz, tak to widzę. Peel jest wilkiem – przewodnikiem dla peelki, lecz jak widać oboje się wspierają. Peelka każe mu stracić ważną część swego życia dla niej. Te zanęty kojarzą mi się z innymi partnerami, których miało obydwoje peelów, lecz nie potrafią sobie wybaczyć, nie posiedli zdolności wybaczania;( W rezultacie czują krew zranienia na sobie, niezmywalne plamy, które trudno zmyć. To poczucie zranionej niemożności jest zbyt silne, by o nim zapomnieć... kojarzy mi się z nieustannym cierpieniem, które peerzy próbowali usunąć ze swego życia, lecz tylko ją zranili, spowodowali wylew jeszcze większego cierpienia.

[eka]

2 ostatnie wersy, jak Alek powiedział. Reszta odgrywa tu rolę tła

Może tak być... ale myślę, że ograniczając tekst do 2. ostatnich wersów uczyniłabym go zbyt lakonicznym, hermetycznym. Dzięki za komentarz, Berele.

Fałszerzu, nawet nie wiesz jak jestem zdumiona, bo masz naprawdę wiele racji...
Dziękuję.

[Fałszerz komunikatów]

To ja dziękuję, że mam okazję czytać tak piękny wiersz

[bols]

Podoba mi się bardzo, tym bardziej, że po odejściu użytkownika haiker, na portalu Poezja Polska Serwis Internetowy, umieściłam taki wiersz:


Pełnia /wadera alfa puszcza farbę i wyje do księżyca/

jak mogłeś tak się dać podejść
i osaczyć kilku wilczym sukom
jakbyś nie wiedział o prawie rządzącym stadem
biały wolny wilczku z ultramarynowych prerii
z błyskiem gwiazd w wąskich źrenicach

chodziło im tylko o zapłodnienie
i swoje szczenięta
białe wiersze


Dodane przez bols dnia 24.11.2013

[eka]

Bols... witaj
Może umieść wiersz oddzielnie, nie w komentarzu, bo wart tego.

[Hosanna]

dla mnie to wiersz o walce z podświadomością k tora jest bardzo seksualna i instynktowna
ma starodawną podstępną mądrość wabienia w pułapki swoich własnych celów


przynęty nabrzmiewają co kojarzy mi się z nabiegającą w podnieceniu krwią

podświadomość kluczy i niby się odsuwa a tak naprawdę chce być bliżej
przysuwa się do granicy
kusi
z granicy łatwiej posunąć się o .. kroczek

ciało już wpadło w pułapkę
jedyna metoda całkowicie odciąć

zaprzeczyć

[eka]

Hosanno, jestem pod wrażeniem uchwycenia relacji, tak świadomość mocno musi zawalczyć z podświadomością.
Dzięki wielkie za czytanie i komentarz.