Zwierzenia

[Coffee Creeper]

Zwierzenia

Gniję wtapiając się w gąbkę ulicy
przetaczam kałuże do żył
zaczynam pulsować żółcią
pustych skrzyżowań

Idą po mnie, wśród mnie
każdy wydeptuje swoją mandale
ciągle o krok od ideału

trzaskanie drzwi, wymiociny
niedopałki
pełzam w nich
odciętą pajęczą nogą

Raszyn XII-2011
jerzy k.

[Alek Osiński]

pełzam w nich
odciętą pajęczą nogą

mnie tylko to wzięło
hej

[Marcin Sztelak]

Mimo swojego dość turpistycznego klimatu podoba mi się, pomijając może gąbkę ulicy.
Pozdrawiam.

[Coffee Creeper]

Mimo swojego dość turpistycznego klimatu podoba mi się, pomijając może gąbkę ulicy.
Pozdrawiam.

Gąbki sam nie jestem pewien. Pierwotnie był materac bo chodzi mi o powierzchnię w którą "wsiąkam"... ?

[Jagoda]

.

[Coffee Creeper]

A co Ty chciałeś zakomunikować pisząc?:
„Gniję wtapiając się w gąbkę ulicy…”

Nieodwracalność? – gniję pojąc uliczny bruk (produktem tego rozpadu).

Czy odwracalną frustrację marnym życiem?:)

Raczej wtopienie się w nijakość tłumu.

[Marcin Sztelak]

Może: wtapiam się w uliczną gąbkę?

[Gloinnen]

Gniję wtapiając się w gąbkę ulicy
przetaczam kałuże do żył
zaczynam pulsować żółcią
pustych skrzyżowań

"Gniję wtapiając się w gąbkę na ulicy
przetaczam kałuże do żył
żółć zaczyna pulsować
wśród pustych skrzyżowań"

W ten sposób pozbyłabym się metafor dopełniaczowych. Chyba lepsze jest rozpisanie obrazów. Zredukowałam też trochę wyliczankowy charakter pierwszej strofy.

Idą po mnie, wśród mnie
każdy wydeptuje swoją mandale
ciągle o krok od ideału

"każdy we mnie wydeptuje swoją
mandalę
ciągle o krok od ideału"

Również proponuję cięcie.

trzaskanie drzwi, wymiociny
niedopałki
pełzam w nich
odciętą pajęczą nogą

Ostatniej strofie również nadałabym bardziej opisowy charakter.

"drzwi trzaskają, pełzam w wymiocinach, niedopałkach
odciętą pajęczą nogą"

Jakoś tak?

To tylko moje skromne sugestie.

A turpizm lubię, choć może bardziej wyrafinowany.

Pozdrawiam,


Glo.