404

[ks-hp]

Mówią, że nie ma takiego numeru,
którego nie potrafiłbym wykręcić
ogonem, dnem ustawić do tarczy
słońca; po ciemku nie widać barwy
głosu: nie ma takiego numeru.

Jesteś moją sumą liczb pierwszych,
paradą cyfr przed przecinkiem.
Symetrią prosto spadłą w parabole
ciała.

Niebieskie zbiory gwiazd tworzą
zoo. Nie waż się dokarmiać
nocy smutkami. To pora parzystych
namnożeń mórz, jak w dobrym filmie
dokumentalnym - czuby fal zawsze
będą tłem mew i morek. Parzą się
wzdłuż równika, żar spieka nagie skrzydła
wód.

Uczyłem się żeglunku; stawiałem maszt
nad inną sprawę. Niebłaha. Ważka
trzepotem szkieł przypominała o ulotności
łona. Nigdy nie byliśmy parą,
a potrafiłem skroplić się, gdy ranne
łodzie i mnie raniły. Boleśnie wpłynęły
do portu; całe przody, tyły, doki obite.

Powinieneś zająć się matematyką,
kiedy przestałeś mówić, a liczyłeś na
pęczki działania. To rodzaj rozmowy:
redukujesz wyrazy podobne,
sprowadzasz do wspólnego mianownika.

Tym razem obiecuję: nie będę stawiał
kresek ułamkowych między nami.

[Hosanna]

podoba mi się fragment aby nie dokarmiać nocy smutkami
noc zjada też radość i to jest dla niej zdrowszy pokarm

podoba mi sie też gra słów
działania które nagle znaczą coś przeciwnego
w konsekwencji daleko idąc w inspiracji
robotnik fizyczny i matematyk
zrównani do nieustannych działań
upraszczający byty wedle potrzeb swej budowli

groźni
bo mogą stosować ułamki dzielić
wybierać kto na górze kto na dole
ułamka
chwili
ciała
uczucia

[Adela]

Wykorzystanie matematycznych pojęć i wykręcanie ich ogonem - super. Zbiory, mnożenia mórz, spadająca symetria - te obrazy pobudzają fantazję, wiersz dizeki nim nabiera (moim zdaniem) różnych znaczeń. Odnoszę wrażenie, że puenta trochę odstaje rytmicznie od całości.
Przeczytałam z przyjemnością,
A.

[haiker]

Narzuca się porównanie do re.słonecznienie, tj. http://www.osme-pietro.pl/wiersze-biale ... 15557.html


Tytuł nawiązuje chyba do komunikatu o nieistniejącej stronie internetowej.

Tutaj znacznie lepsze skutki zabaw ze słowami, bo końcowe efekty usamodzielniły się tworząc nowe sensy.

Ryzykując (ba, dokonując) utratę sensu powstają obiecujące wytwory:
Jesteś moją sumą liczb pierwszych albo niebieskie zbiory gwiazd tworzą zoo. Ale ich nadmiar męczy (zwłaszcza te kreski ułamkowe w zakończeniu).

Styl bardziej nadaje się do opowiadań. Entery wciskane bardziej dla zachowania "twarzy" wiersza niż rzeczywistej narracji.

[eka]

Astronomicznie, matematycznie we wspólnej żegludze z zapewnieniem, że numeru peel nie wykręci.
Podoba mi się, mocno narracyjny i z pomysłem.

[Nula.Mychaan]

Zainteresowałeś mnie tym wierszem
Bardzo ciekawa gra słów i skojarzeń, buduje dość fajny obrazek, ale to mi się podoba.
Tytuł kojarzę z komunikatem komputerowym błąd 404 i daje mi w zestawieniu z treścią niezły efekt.
Każda strofka przy pierwszym czytaniu tworzyła odrębny kadr z pozoru nie łączą się ze sobą, a jednak tworzą ciąg tej samej historii.
To fajny zabieg, bo wciągnął mnie w tą historię.
Niezrozumienie, spłycanie związku do cielesności i wzajemnie ranienie się.
Zastanawiam się nad puentą, z niej wynika że peel otrzymał druga szansę, ale w zestawieniu z tytułem zaczęłam mieć wątpliwości,
chyba że ten tytuł kompletnie źle odczytuje.

Tak czy siak, uważam że to dobry wiersz a jestem przekonana że jeszcze do niego wrócę

[iTuiTam]

... dnem ustawić do tarczy
słońca; po ciemku nie widać barwy
głosu: nie ma takiego numeru.
...
wzdłuż równika, żar spieka nagie skrzydła
wód.
...
redukujesz wyrazy podobne,
sprowadzasz do wspólnego mianownika.

Tym razem obiecuję: nie będę stawiał
kresek ułamkowych między nami.

Wybrałam sobie 'perełki', najciekawsze metafory.

Całość płynie. Taki rodzaj narracji od niechcenia.

[karolek]

.