*** (kiedy otwieram)

[skaranie boskie]

Czochrata i Eko.
Coś jest w waszej sugestii.
Zastanowię się nad pozbyciem drzwi. Albo raczej nad zastąpieniem, bo nie chcę tego przenosić do aforyzmów, a gdybym usunął wszystko, co wyżej zasugerowano, musiałbym to zrobić.

[czochrata]

Jak to wszystko,no coś Ty...żartujesz prawda?

[lczerwosz]

Nie słuchaj ich.
Zrób tak:

kiedy otwieram światło
wchodzisz
w mój nagi
nieokrzesany ranek

taką cię stworzyłem
i taką
pozostaniesz
do zmierzchu

smutne

wschody słońca
obnażają źródło

właśnie tak

masz niemą świadomość
twój krzyk
zawsze więźnie
w progu

pod powiekami

[czochrata]

Brawo Leszku!!!

[iTuiTam]

Tylko telegramy boją się słów ze względu na cenę. myśl jest moja, własna i bardzo złota

Tytułowy i ostatni dwuwers łączą całość klamrą.
W moim odczuciu, problem nie w powiekach a w przyimku.
'między powiekami drzwi'
albo: 'w mgnieniu drzwi'?

Ładna impresja. Lubię motyw światła w wierszach, drzwi także.

[skaranie boskie]

Dziękuję za dobre słowa.
Wkleiłem drugą wersję.
Nie nazwę jej poprawioną, a raczej zmienioną. Wybór zaś pozostawiam czytającym.

[coobus]

Podoba mi się to otwieranie światła, dalej też niczego sobie

Podpisuję się pod tą oceną, jak pod swoją. Wybrałbym drugą wersję. Zaskakujesz białym wierszem, mało Cię z nim kojarzę. Ale próba udana. Ja należę do tych, którym się podoba.
Za dalsze

[skaranie boskie]

Pochwała z ust mistrza Coobusa...
Dla małpy, jak banan z cukrem.
Dzięki, jak nie wiem co. Poczułem się dowartościowany.

[atoja]

Witaj Skaranie ciekawszy jesteś w wolnej formie
Wg.mnie obydwie wersje są do przyjęcia...jedynie właśnie tak jest zbędne