fsdgdf

[Berele]

sdfgfsdg

[Fałszerz komunikatów]

Mam skojarzenia z przerzucaniem kanałów przez widza, poszukającego przydatnych wiadomości. A tu tylko misja w postaci obniżania poziomu intelektualnego, przyciągania dzieci przed ekran, by nie zabijać czasu sensownymi zadaniami. Ręce palców to jakiś bełkot, ale taki jest dziś język mediów, z drugiej strony zabijanie palców pasuje do zappingu. Później masz chyba groteskowe cele, typu pojmać jockera (chyba karcianego). Mam skojarzenia z telewizyjnymi wróżbitami. Druga chyba znów odnosi się do dziecięcej widowni. Końcówka, czyli trzy ostatnie przerzutnie to sygnał z TV Trwam, bądź Radia Maryja

[haiker]

Po co powtórzenie tytułu w pierwszej?

Przerzutnia, tj. PRZERZUTNIA, pełni rolę i znaku przestankowego (jak niegdyś STOP w depeszach), ale i łącznika. To trudna rola, tym skromnym elemencie peel spaja całego siebie, świat, jaki go otacza, wtłacza się weń i dręczy.

Jednocześnie peel stara się trzymać jednej linii, jednego kursu mimo zmiennych wiatrów.

Nie rozumiem co to za piąty róg.

A wszystko można uczynić za pomocą rąk - i pograć, i pokazać, i skazać kogoś na życie lub śmierć.

[eka]

PRZERZUTNIABy ręce palców nie zabijałyPRZERZUTNIAczasu.

? Ręce palców nie zabijały czy czasu? W tej konstrukcji - chaos, a ten jak wiadomo z natręctwem nie może mieć nic wspólnego.
Sam pomysł na formę jest ciekawy, ale ona sama zniechęca do czytania. Nie do końca rozumiem, bo jakieś tam pomysły mam co do roli powtórzeń. No bo natręctwo to powtarzanie pewnych czynności, leków, zaklinanie rzeczywistości. Czemu służy akurat przerzutnia? Przejścia, przerzucania się od normalności do fobii?

[Berele]

Ręce palców to figura dość skomplikowana wraz z zabijaniem czasu ale to 'zemsta' na niektórych autorach, którzy tworzą metafory nie dość, że trudne do odgadnięcia, to jeszcze z jakimś defektem, że tego się nie rozumie. Poezja staje się szyfrem, potrzebuje klucza, staje się fragmentem informacji, do którego potrzeba detektywa. Czasem spędzisz nad wierszem godziny, wraz z przeszukiwaniem internetu, i nic. Potem za dwa dni zrozumiesz, o co chodziło jakiemuś koderowi poecie. To jak zagadka detektywistyczna z filmu Zodiak Davida Finchera, jeśli ktoś oglądał.

[Alek Osiński]

To faktycznie chyba rodzaj natręctwa lecz zamiast bezwiednych ruchów
brzmi trochę jak szuflowanie węgla na zimę - ktoś się zdziwi, że znikł,
za to komuś będzie ciepło, dość ciekawe, nie powiem, chociaż i trochę
bezpłodne, bo szczęście pozostaje jakby życzeniowe...

[Berele]

Zimno, zimno... Alek

[Dorota Karin]

Masz rację, co do niektórych poetów i ich wytworów umysłu, niemniej jednak - Twój tekst jest także szyfrem. Ogarniam w zarysie, ale znaków zapytania jest wiele. Chociaż wiele rozjaśniłeś komentarzem.

[eka]

Ręce palców to figura dość skomplikowana wraz z zabijaniem czasu ale to 'zemsta' na niektórych autorach, którzy tworzą metafory nie dość, że trudne do odgadnięcia, to jeszcze z jakimś defektem, że tego się nie rozumie. Poezja staje się szyfrem, potrzebuje klucza, staje się fragmentem informacji, do którego potrzeba detektywa

Czyli dopełniaczówka, którą przeczytałam rozdzielnie. Ręce palców - hmmm... ciekawy obraz mi powstaje w wyobraźni.
No współczuję, ja tak męczę się jedynie z dobrymi wierszami, wtedy rola detektywa jest całkiem pasjonująca.

[Berele]

Ręka palców to też określenie ilości, mianowicie 5. Ręce palców to jak las rąk, tyle że dotyczy palców. Kiedy więc mowa, że np. likwiduje się wszystkie kostki Rubika, to na bezrobocie idą ręce palców, czyli bardzo dużo.