nie powinnam pisać o rozłąkach

[em_]

natrętne błękitno-zimne niebo tylko w połowie
ujawnione - przez chwilę patrzyłam i zapragnęłam
żeby świat umknął - tu w centrum współżycia
rozpadł się nie robiąc wrażenia
jak opuszczona fabryka czy kosmos - fantazje

i wspomnienia nie są wcale do siebie podobne
chociaż czasem sobie przypisane - nieważne
którego końca czasu się trzymasz
- one są zawsze połączone

a w tej ciągłości jest jakiś przymus istnienia
jakby jedno bez drugiego nie mogło się wydarzyć



WERSJA DRUGA (inny zapis)

natrętne błękitno-zimne niebo tylko w połowie ujawnione

przez chwilę patrzyłam i zapragnęłam żeby świat umknął
tu w centrum współżycia rozpadł się nie robiąc wrażenia
jak opuszczona fabryka czy kosmos

fantazje i wspomnienia nie są do siebie wcale podobne
chociaż czasem sobie przypisane

nieważne którego końca czasu się trzymasz
- one są zawsze połączone

a w tej ciągłości jest jakiś przymus istnienia
jakby jedno bez drugiego nie mogło się wydarzyć

[ono]

Piękny wiersz, ale…zapis(strona techniczna) go zabija

Pozdrawiam

kamil

[witek kiejrys]

Oj, tak! Trzeba nad nim popracować, tym bardziej, że jest nad czym!

Pozdrawiam

[em_]

Ale właściwie co jest nie tak z zapisem..?

[Adela]

Myśl tego wiersza, jest mi bardzo bliska, więc pozwól, że zabiorę go ze sobą.
Dziękuję i pozdrawiam,
A.

[em_]

Dzięki Adelo

[Ewa Włodek]

czasem bez fantazji nie byłoby wspomnień, jako że zwykle staramy się te nasze fantazje realizować. Z tym, że rzeczywistość przytłaczająco często bywa o wiele mniej ciekawa od fantazji...Tak sobie dumałam, czytając...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Hosanna]

dla mnie najistotniejsze i mogłoby zostać samo jako wiersz (plus trochę zradykalizowałam tezę)

wspomnienia nie są wcale do siebie podobne
chociaż sobie przypisane
nieważne którego końca czasu się trzymasz
są zawsze połączone

w tej ciągłości jest jakiś przymus istnienia
jakby jedno bez drugiego
nie mogło się wydarzyć


nad tym wierszem chętnie pogadałabym z innymi
najlepiej w kawiarence lub na sali wykładowej jakichś humanistycznych zajęć
ma treść którą można rozpatrywać z punktu widzenia psychologicznego i biologicznego i paranaukowego i uczuciowego

[em_]

Ewo, miło Cię tu widzieć


Hosanno, to, co napisałas ma zupełnie inny sens i mogłoby być dobrym tematem na osobny wiersz,
dziękuję za poświęcenie chwili,
pozdrawiam

[ono]

natrętne błękitno-zimne niebo tylko w połowie
ujawnione - przez chwilę patrzyłam i zapragnęłam
żeby świat umknął - tu w centrum współżycia
rozpadł się nie robiąc wrażenia
jak opuszczona fabryka czy kosmos - fantazje

i wspomnienia nie są wcale do siebie podobne
chociaż czasem sobie przypisane - nieważne
którego końca czasu się trzymasz
- one są zawsze połączone

a w tej ciągłości jest jakiś przymus istnienia
jakby jedno bez drugiego nie mogło się wydarzyć



WERSJA DRUGA (inny zapis)

natrętne błękitno-zimne niebo tylko w połowie ujawnione

przez chwilę patrzyłam i zapragnęłam żeby świat umknął
tu w centrum współżycia rozpadł się nie robiąc wrażenia
jak opuszczona fabryka czy kosmos

fantazje i wspomnienia nie są do siebie wcale podobne
chociaż czasem sobie przypisane

nieważne którego końca czasu się trzymasz
- one są zawsze połączone

a w tej ciągłości jest jakiś przymus istnienia
jakby jedno bez drugiego nie mogło się wydarzyć

ja wolę tą drugą wersje zapisu - zresztą tak ją odczytałem, inny zapis uczytelnił wiersz, który mógł być trudny w pierwowzorze.

pozdrawiam

kamil