Mgiełka

[anastazja]

Życie przysparza nam wiele niepowodzeń. Nie każdemu droga różami (jeśli w ogóle) usłana. Smutek i zamyślenie o swoim losie, w roli głównej peelka.

Gorące jak skóra
zdarta ze wzgórza.

- a to bardzo ładne Glo. - pozdrawiam.

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim za komentarze.

Qniu, anastazjo, czy ten tekst jest naprawdę taki pesymistyczny? Ja go pisałam raczej z dobrymi, pozytywnymi myślami.

[tea]

Brawo Zodiak

[witek kiejrys]

Smutno tu dzisiaj, a na koniec jakiś żal ukryty.
Tak czytam, Glo

Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Mgła zawsze kojarzy się ze smutkiem.
A od smutku to już tylko krok do pesymizmu.
Mnie się ten wiersz podoba, jak większość twoich.
Ale napisz, proszę, coś słabszego, bo mi się argumenty skończyły, a mam ochotę Cię choć raz skrytykować...

[januszek]

mgiełka
to przede wszystkim delikatność
ale te wersy są niepokojące przez wzgląd na zmianę klimatu tak suchej jesieni jeszcze niewidziałem

Gorące jak skóra
zdarta ze wzgórza. Płatami
suchej trawy,
aż do czerwieni.

na szczęście wczoraj zaczęło padać i pojawiła się mgła.
i bieg światła jest w normie.

ja tak na marginesie obserwując przyrodę

[Hosanna]

czuję tu wbrew pozorom wiele nadziei

ta nadzieja jest jakby zanurzona w przeszłości

tam wciąż są poziomy nie skażone

z poziomu tamtego czasu można zmartwychwstawać

nei niejeden raz

[Qń Który Pisze]

Nietety, dosyć często się zdarza, że nie uwzględniamy relatywizmu mimo, że jest on niezawodnym wytrychem do zgłębiania wszelkich tajemnic dusz i możliwości ekspozycji uczuć
Nie wszyscy potrafią słowem wyrazić wszystkie uczucia i wtedy robią to orzy pomocy innych ingrediencji, w które wyposażyła ich szczodra natura. Ci zaś, którzy piszą, w zetknięciu z realną możliwości ich przedstawienia... nie wiedzą jak uczynić to w sposób przekonywujący a niechętnie idą na zachowania spontaniczne, bo wobec braku koncepcji można się zapędzić w ślepą uliczkę pozorów, które unicestwią ich wiarygodność.
Każdy z nas ma swój świat uczuć i różną siłę ich "rażenie"... nie wiedząc, że inni potrafią wkręcić się na o wiele wyższe półki ich mocy... czego inni niejednokrotnie nie doświadczą nigdy w życiu, będąc przekonanym, że ich uczucia są niezwykłe i wyjątkowo silne.
Poczucie szczęścia, rozpaczy i inne emocje - są u każdego inne i trudno robić do kogokowiek przymiarkę, bo "ubranko" może okazać się za ciasne lub zbyt obszerne.

Oddechy gęsiego znikająza zakrętami ścieżki.Gorące jak skóra zdarta ze wzgórza. Płatami suchej trawy, aż do czerwieni.Wszystko może się zdarzyćw jesiennym słońcu. Rodzinneopowieści, przypadkowedotknięcia.

Qń odebrał to, jako rozstanie i mimo ciepłych wspomnień... pociąg odjechał a wraz z nim - gęsiego... gorące oddechy, znikające za zakrętem życia. Sucha trawa nie budzi optymizmu, bo nadmiar gorąca wypalił ją doszczętnie i schodzi płatami, jak skóra po nadmiernym opalaniu... czerwieniąc się świeżymi ranami. Fakt, że trawa i skóra, kiedyś znów się zregenerują ale pod skórą może zostać jątrząca się latami rana.
Jesienne słońce nie pali, jak letnie, co może oznaczyć "jesień uczuć", choć serce młode i ciało wiotkie