Nalewki (Jewgienij Piurnonsensowicz)

[misza]

Zegar wybił południe, gdy w drzwiach kuchni stanął.
Erato już tam była, spojrzała z przyganą:
wzrok dziki, włos zmierzwiony i suknia plugawa
na Żeni, bowiem wczoraj w szranki z Lolą stawał
przy litrze, albo więcej - pod korki śledziowe.
Chwiał się nieco, lecz ustał. Niemal stracił mowę,
cicho stęknął: nalewek leczniczych nie ruszaj,
bom wypił z literatką „Pana Tadeusza”.
A nic tak nie uleczy skonanego ciała,
jak nalewki kapinka. Odrobina mała
cudownych eliksirów, pełnych leśnych woni,
którymi nabrał barwy zacny samogonik.

Zatem dalej! - ożywił się na widok flaszek.
Oto są nasze pułki! Oto armie nasze,
które kaca rozgniotą jak nędzną padlinę.
Bowiem gwałt gwałtem zwalczaj, a płyn spłukuj płynem!
Wtedy Muza splunęła i trzasnąwszy drzwiami
poszła sobie, rzuciwszy spojrzenia dynamit.

Jewgienij zaś lustrował butelek szeregi
stojących w kilku rzędach, jako morza brzegi
kusiły niezwykłością niezbadanej treści,
bo w każdej czar natury i jej moc się mieści.

Sięgnął po pierwszą z brzegu z nektarem aronii,
kac zelżał od zapachu i smutki przegonił
obudziwszy sierpniowe słońce w listopadzie.
Już lepiej. Żenia pustą flaszę na bok kładzie.
Czas na eliksir z dyni, co błyska jantarem,
potem jarzębinówkę, niby wino stare
kryształową czerwienią lejącą się w usta,
dalej poszła pigwówka. Po niej flasza pusta
staje obok butelek po innych wypitych:
dereniówki, wiśniówki – lecz Żenia niesyty
sięga po morelówkę i wyciąg z tarniny.
Po krzepkiej jagodziance język mocno siny
przepłukał jeszcze lekko baniaczkiem krupnika.
I padł ciężko pod stołem, bowiem się nałykał
tylu letnich zapachów i słońca w kropelkach,
że jak na jeden dzionek, to dawka zbyt wielka.

Teraz zasnął od czarów nadzwyczajnej cieczy,
a gdy oczy otworzy – znów się będzie leczyć.

[eka]

O matko!
Świetne połączenie satyry Krasickiego z rytmem epopei Adama, wyborny trzynastozgłoskowiec, konsekwentne rymy z reguły cudownie niedokładne a tak zgrane fonetycznie.
Dowcip, Acanie, przedni... aż trudno się zdecydować - czy to pochwała pijaństwa?
Nalewką z malinek - Twoje zdrówko, Misza!

[Patka]

No i narobiłeś mi smaka, misza. Fajny tekst, choć spodziewałam się mocniejszej puenty.

[misza]

Żadna to pochwała pijaństwa, jeno cudowności nalewek,
których nie pija się wiadrami.
Wyjątek stanowi Piurnonsensowicz.
Jemu żadna ilość nie zaszkodzi