Piąta Pora Roku

[Lucile]

Zapukała, zastukała
stała za progiem
i zapytała
mogę wejść?
Kim jesteś?
Mam wiele imion
dla Ciebie - Piątą Porą Roku.
Przyszłaś po mnie?
Jeszcze nie
tylko pogadać
posiedzimy, pomilczymy
wypielimy chwasty
...
No
na mnie już pora
dasz mi na drogę
gościniec?

Ale ja nic nie mam!
A ja nie chcę wiele
prawie nic...tylko
twoją urodę.

[Magnolia88]

tylko
twoją urodę.

szkoda,ze tylko...

[Lucile]

tylko
twoją urodę.

szkoda,ze tylko...

To miał być dowcip? Kiepski A jeżeli nie, to lekarz (patrz - profil Magnolia 88) nie powinien nikomu życzyć śmierci.

Ślę pozdrowienia
Lucile

PS.
Zgubiłaś kropkę nad z

[Qń Który Pisze]

Przyznam, że i ja, mimo, że brałem pod uwagę kostuchę, dałem się wymanewrować, bo śmierć nie zwykła przychpdzić po urodę... raczej po wszystko. Gdyby tylko po urodę, myślę, że wszyscy chętnie by ją oddali za odrobinę życia dalej.
To chyba niezbyt jasny moment tego wiersza i myślę, że wielokrotnie tak się dzieje, że autor jest przekonany o czytelności tekstu, czego niestety nie może powiedzieć czytelnik.
Pozdrawiam.

[Lucile]

Dobry wieczór Qniu,
miło mi, że wpadłeś i zechciałeś napisać, akurat w chwili, kiedy z lubością "pasłam się" agenturalną przeszłością Hanki Es. Bardzo mi się ten tekst podoba
"Piąta Pora Roku", to taki osobisty wiersz, nie chciałabym tu przedstawiać jego genezy, ale uwierz mi, czasami blizna na twarzy może stać się... ceną wykupu
Być może to nawet jakaś forma ekshibicjonizmu - jednak po jego napisaniu - ulżyło mi

Przesyłam pozdrowienia, miłego wieczoru
Lucile

[Fałszerz komunikatów]

W pierwszej strofie masz za dużo czasowników.
W związku z tytułem przypomniał mi się film o tej samej nazwie, gdzie kobieta dojrzała, porywająco grana przez Ewę Wiśniewską, stara się pogodzić z upływem lat i śmiercią męża najlepszym sposobem - za pomocą stanu zakochania się
W Twym wierszu mamy jakby pogodzenie się peelki ze śmiercią poprzez taką pogawędkę z nią. Widać, peelka była pewna, że to jeszcze nie jej czas
Śmierć wzięła urodę w zastaw w zamian za ocalenie życia. Widocznie peelka musiała być bardzo schorowana...
Ciekawy wiersz

[Magnolia88]

E,tam zaraz zgubiłaś...kupiłam lepszy komputer(!!!)

p.s....brakuje mi Twoich trampeczek,Lucile

[eka]

Zapukała, zastukała
stała za progiem
i zapytała
mogę wejść?
Kim jesteś?
Mam wiele imion
dla Ciebie - Piątą Porą Roku.
Przyszłaś po mnie?
Jeszcze nie
tylko pogadać
posiedzimy, pomilczymy
wypielimy chwasty
...
[No
na mnie już pora]
dasz mi na drogę
gościniec[?]

[Ale ja nic nie mam!
A ja] nie chcę wiele
prawie nic...tylko
twoją urodę.

Zanim przeczytałam Twoje naprowadzenie, pomyślałam o śmierci, ale tej wpisanej od początku w nasze życie, każdy dzień przybliża do niej.
Kiedy wszystko idzie swoim torem, jej cień zaczyna obejmować mocniej z narastającym czasem, a jedną z oznak Piątej Pory Roku jest zacierająca się uroda.
Różnie to kobiety odbierają, niektóre wręcz histerycznie, wolą te narcyzki nawet umrzeć, niż być nieatrakcyjne fizycznie.
No niektóre tak mają, trzeba wybaczyć wąskie myślenie.

Wiersz ciekawie skomponowany, rewelacyjny pomysł z tytułem, jeżeli mogłabym coś zaproponować... to przemyśl usunięcie słów w nawiasach.
Inteligentny czytelnik doczyta sobie sam wypowiedź peelki, a styl wiersza mam wrażenie, że będzie lepszy.
Pogratulować opanowania.

[Magnolia88]

p.s''...w ogóle nie zrozumiałaś mojej wypowiedzi;jak zajdzie taka potrzeba wypiszę receptę-pozdrawiam serdecznie

[Ewa Włodek]

Piąta Pora Roku, Śmierć, Przeznaczenie, Zło Upostaciowane, i tak dalej. Postać, obecna w motywie wędrownym wielu podań, w których ktoś spotyka dziwną postać spoza realnej rzeczywistości, i ta postać obiecuje jakąś korzyść, w zamiana to za krew, a to za oczy, a to za palec, a to za to, co delikwent(ka) znajdzie po powrocie do niespodziewanego, nowego znajdzie po powrocie do domu (u Ciebie - za urodę). Ciekawe-nowe ujęcie starego tematu...
Tak odbieram, ale mogę nie mieć racji, rzecz jasna

pozdrawiam serdecznie...
Ewa