panie Cervantes, może drinka?

[iTuiTam]

• • • • • • • panie Cervantes, może drinka?
              
              
              
              - wieś nie istniała
              do chwili pojawienia się
              wiatraków
              
              teraz kręcą się
              po okolicy
              Don Quixot-y i Sancho Panz-e
              mustangami
              w skórzanych zbrojach
              
              Dulcine-e del Toboso czekają
              w barze
              Cabaret przy 74 West
              
              uśmiechy zasłaniają
              teatralną tożsamość
              wachlarzami z czarnej koronki -
              
              Miguel de Cervantes opowiada
              siedzimy w fotelach adirondack
              sącząc apple cider
              
              zapisuję każde westchnienie
              z akcentem
              tłumaczę wydarzenia
              
              słońce rozrzuca włócznie
              ociąga się
              z zachodem
              nad prerią
              
              
              © iTuiTam
              28 X 14
              
              
              Horse Fence Perspective8p.jpg

[Lucile]

teraz kręcą się
po okolicy
Don Quixot-y i Sancho Panz-e
mustangami
w skórzanych zbrojach

ITuiTam, witaj
przeniosłaś mnie (ale i tak dosiadłam naszego polskiego Junaka ) na amerykańskie bezdroża i nagle znalazłam się w pędzącym stadzie harleyów i ich jeźdźców w skórzanych zbrojach, by razem pogalopowawszy, znaleźć się w objęciach lekko pijanych

Dulcine-e del Toboso czekają
w barze
Cabaret przy 74 West

ale i tak nie raczyłam się apple cider, ani nawet brandy, ale zamówiłam dla siebie i Cervantesa hiszpańską Sangrię oraz, tak na deser, Pina coladę i to podaną w wydrążonym ananasie

Dziękuję za tę piękną podróż i przesyłam pozdrowienia
Lucile

[iTuiTam]

teraz kręcą się
po okolicy
Don Quixot-y i Sancho Panz-e
mustangami
w skórzanych zbrojach

ITuiTam, witaj
przeniosłaś mnie (ale i tak dosiadłam naszego polskiego Junaka ) na amerykańskie bezdroża i nagle znalazłam się w pędzącym stadzie harleyów i ich jeźdźców w skórzanych zbrojach, by razem pogalopowawszy, znaleźć się w objęciach lekko pijanych

Dulcine-e del Toboso czekają
w barze
Cabaret przy 74 West

ale i tak nie raczyłam się apple cider, ani nawet brandy, ale zamówiłam dla siebie i Cervantesa hiszpańską Sangrię oraz, tak na deser, Pina coladę i to podaną w wydrążonym ananasie

Dziękuję za tę piękną podróż i przesyłam pozdrowienia
Lucile

Dziękuję za wspólną podróż, Lucile.
Marka nie jest (bardzo) ważna - ważne, co napotykamy po drodze.

[Lucile]

Oj, prawda, prawda, "napotykanie" ważna sprawa

[coobus]

Ciekawe ujęcie tematu

to chyba najlepsze:

słońce rozrzuca włócznie
ociąga się
z zachodem
nad prerią

Przenosisz mit Don Kichota na amerykański grunt. Czemu nie...
Pozdrawiam

[eka]

- wieś nie istniała
do chwili pojawienia się
wiatraków

O, to właśnie znaczy chwycenie byka za rogi, czyli mocny wstęp.
Bo od razu pytanie, co ja mówię, wiele pytań do tak sformułowanej prawdy podmiotu, a może uniwersalnej?
Ja odczytałabym w kontekście donkiszoterii, postawy niezbyt akceptowanej przez peela.
Świadczy o tym lekka mgiełka ironii w opisie współczesnych Dulcynei, Don Kichotów i Sanczo Pans
Miquela literacki pierwowzór do przeciwieństwo do ich współczesności.
Świetny tytuł i zarysowana sytuacja, wręcz dobry amerykański dramat.
A Cervantes opowiada (btw - jakże miał urozmaicone życie, więc jest o czym). Peel zapisuje, wszystko we włóczniach (promieniach) słońca, które nie chce zajść nad prerią.
Don Kichoci jako zdobywcy Dzikiego Zachodu - to w ogóle możliwe?
Piękny, malowniczy i dramatyczny wiersz, choć niby dialogów nie ma.
Elu, sprawiłaś chwilę sympatyczniejszą.
Zamyślony konik we mgle - jak czytelnik.

[semiramida]

Wiersz - palce lizać:))) semi.

[iTuiTam]

...
Przenosisz mit Don Kichota na amerykański grunt. Czemu nie...
Pozdrawiam

Na całym świecie możesz go spotkać.

Dziękuję za przystanek.
serdecznie
iTuiTam

[witek kiejrys]

Wiersz drogi. Dobrze się je czyta. Lubię. Poznaję.

Serdeczności + 1

[iTuiTam]

- wieś nie istniała
do chwili pojawienia się
wiatraków

O, to właśnie znaczy chwycenie byka za rogi, czyli mocny wstęp.
Bo od razu pytanie, co ja mówię, wiele pytań do tak sformułowanej prawdy podmiotu, a może uniwersalnej?
Ja odczytałabym w kontekście donkiszoterii, postawy niezbyt akceptowanej przez peela.
Świadczy o tym lekka mgiełka ironii w opisie współczesnych Dulcynei, Don Kichotów i Sanczo Pans
Miquela literacki pierwowzór do przeciwieństwo do ich współczesności.
Świetny tytuł i zarysowana sytuacja, wręcz dobry amerykański dramat.
A Cervantes opowiada (btw - jakże miał urozmaicone życie, więc jest o czym). Peel zapisuje, wszystko we włóczniach (promieniach) słońca, które nie chce zajść nad prerią.
Don Kichoci jako zdobywcy Dzikiego Zachodu - to w ogóle możliwe?
Piękny, malowniczy i dramatyczny wiersz, choć niby dialogów nie ma.
Elu, sprawiłaś chwilę sympatyczniejszą.
Zamyślony konik we mgle - jak czytelnik.

Dziękuję za odwiedziny w moim teatrze.
To wszystko było, naprawdę, Eko. Ja tylko zapisywałam.