Na rok od śmierci

[Napoleon North]

życie płynie w żyłach , na dniach nas przybędzie,pięściami zajmiemy miejsca w pierwszym rzędzie , łzami wydeptamy ścieżki , szybszym echem pokonamy taflę smutku, a co rok starsze usta wciąź pieszczą tak samo , pokochaj sama siebie a także mnie mamo...

[Fałszerz komunikatów]

Ave!
Faraonie, ułóż swój utwór w wersy i strofy, bo takim ciągiem źle się czyta.

[oskari valtteri]

taki paraserialowy tasiemiec wyszedł niestety. chyba pisany z miniOpery

[eka]

Życie płynie w żyłach, na dniach nas przybędzie, pięściami zajmiemy miejsca w pierwszym rzędzie, łzami wydepczemy ścieżki, szybszym echem pokonamy taflę smutku.

A co rok starsze usta wciąż pieszczą tak samo, pokochaj sama siebie, a także mnie - mamo...

Od urodzenia do śmierci - metafory życia w realnym smutku. Opis i diagnoza.
Podoba mi się pomysł i wybrana forma, nieco mniej zapis.
Pozdrawiam.