zimowszystko

[pietrek]

zimowszystko


tego wieczora kupiliśmy
pierwsze w życiu półlitrówki jarzębiaku
w Piwnicznej gdzie śnieg parzył dłonie

niebo czarno czarne było jak wilgotny kleks
który nas ścigał lepkimi mackami

i nawigować musieliśmy w nieznane
na naszych jarzębiakowych płozach
śniegami po gwiazdach
gwiazdkach gwiazdeczkach

pośród czarnej zamieci absolutnej
bieli samego skrzenia

dobra to była szkoła żeglowania
dla dwóch na rafach bukowych
iglastych mieliznach do ciepłego
Domu Wypoczynkowego Promyk

tej nocy gdy pierwszy raz wolni
na jarzębiakowych saniach

jej oczy szare zielone i głodne
wpatrzone we mnie a człowiek

głupi

wciąż głupi
nawet nie pamięta imienia
na kolanach przed inną miłością

nadal opłakując

po męsku
uparci dorośle wytarzani
w rzygowinach osiemnastuletni

Wojtek i ja
hurrraaa!

[Alek Osiński]

do "domu wypoczynkowego promyk"
świetnie się czyta, później mam odczucie,
że można to jeszcze trafniej ująć, ale się
na pewno nie zamierzam czepiać,

Pietrek...

[oskari valtteri]

jak dla mnie słabe punkty:

"dobra to była szkoła żeglowania" - zanadto taki "podwórkowy" ton
"w rzygowinach osiemnastuletni" - "stu" czy "sto"..?

w sumie fajny wspominkowy tekst, ale miejscami mam przesyt słów.
np.: "kupiliśmy", "nawet"
i potrójna dawka kolorów (czarno-czarny, biel, szare zielone) - może wystarczy jedna...?

[pietrek]

osiemna - sto - stu - letni
pewnie obaj Panowie macie racje, posucha u mnie,
dawno się nie produkowałem, to i "nadlewek" wiele
dzięki za uwagi, to pożytek nie do pogardzenia,

pozdrawiam!

[anastazja]

tego wieczora kupiliśmy

- raczej - wieczoru...

Nie tym razem.

[pietrek]

wieczoru/wieczora - obie formy dopuszczalne

[eka]

jej oczy szare zielone i głodne
wpatrzone we mnie a człowiek

głupi

wciąż głupi
nawet nie pamięta imienia
na kolanach przed inną miłością

Rozmyte powroty do przeszłości, klimat całkiem fajnie podany. Mam jednak poczucie nadmiaru, warto byłoby lirycznie zdyscyplinować te strofy.