Bajka o mrówkach albo refluksje pasikonika

[eka]

On tu zaraz wyszkoli nam potrzebnych majstrów:
Wnioskoskrybców, wnioskosprawców i wnioskooprawców.

I tak w szkolne ławy trafili mrówkowie:
Skrzętni zbieracze, łowcy i budowniczowie.
Odeszły do lamusa zajęcia utarte,
Chociaż sarkać poczęły dziadygi uparte.

I dalejże wydziwiać na te nowe czasy:
A kto nam pozbiera na zimę zapasy?
Kto łątki skrzydełko, kto jagody zbierze?
Gdy wszyscy poświęcili się dziś Nowej Erze?

Ale wszystkie zarzuty zakrzyknięto chórem
Strzelając argumentem w opornych pod murem:
Napisze się niebawem nowe aplikacje,
Uwzględniając catering i aprowizacje.

Staszku, ŚWIETNA satyra!!! Dobra tak, że mogłaby rozwinąć się mrówkoepopeję - szkoda że taka krótka - dla mnie przynajmniej.
Znakomity pomysł!
Gratulacje! Z przeczytanych w tym dziale - jak dla mnie utwór wyróżniający się inteligentnym humorem i przesłaniem.

[Staszek K.]

Eka - rozumiem, że w jakiś sposób mamy podobny odbiór rzeczywistości.
Bardzo to miłe, gdyż daje poczucie, że nie jest się samotną wyspą, lecz co najmniej archipelagiem
Jestem jednak wdzięczny zarówno za miłe zachęty, ale też za wszelkie konkretne uwagi szczególnie te dotyczące formy.
Jeśli chodzi o treść - cóż "Inny nie będę, ładny nie będę, tylko taki jak jestem - jasnoniebieski"
Jednym moja narracja może się podobać, innym nie - przyznaję to prawo zarówno sobie jak i innym.
Co do formy to czytając Wasze utwory (mówię o stałych bywalcach Forum) zastanawiam się czy jest coś takiego jak "estetyka 8 piętra"?
Chyba muszę więcej poczytać aby wyrobić sobie zdanie.

[eka]

czy jest coś takiego jak "estetyka 8 piętra"?
Chyba muszę więcej poczytać aby wyrobić sobie zdanie.

Bardzo jestem ciekawa Twojego zdania.
Napiszesz?

[Staszek K.]

Jak tu z rok zabawię :-)