ba-ba

[datura]

mówiłaś
dla mnie zawsze będziesz dzieckiem

więc bawię się w dom
z chłopcami którzy nie rozumieją
a to tylko zapowiedź

kobiety nie czują lęku
widzę to w ich nabrzmiałych piersiach
nasze słowa i myśli rozmijają się
dzieci kobiet nie mają szklanych oczu
płaczą

proszę skarć mnie
powiedz że muszę być
naprawdę

nie rzuca się grud
żyjącym



wersja pierwotna:

mówiłaś
dla mnie zawsze będziesz dzieckiem
więc dzieckiem pozostałam

bawię się w dom
chociaż tak trudno znaleźć wiernego kompana

narzekasz?
przestrzegałaś przed chłopcami
ciągną za warkocz nie rozumieją
a to tylko zapowiedź

kobiety nie boją się
wyczuwam to w ich nabrzmiałych piersiach
nasze słowa i myśli nie stykają się
dzieci kobiet nie mają szklanych oczu
płaczą

proszę skarć mnie
powiedz że muszę
żyć inaczej być naprawdę

nie rzuca się grud
żyjącym

[Bożena]

smutny- z wiersza wyłania się niespełniona kobieta- która wciąż tylko bawi się w dom- boi się dorosnąć--serdeczności ślę

[datura]

Bożenko, dziękuję serdecznie za wizytę i komentarz:) Podoba mi się Twoja interpretacja, między innymi o tym jest mowa w wierszu.
Troszkę zmieniłam wiersz, mam nadzieję, że teraz jest bogatszy w znaczenie:)

[Lucile]

Dobry wieczór Daturo,

nie rzuca się grud
żyjącym

mocne, wieloznaczne, ze wskazaniem na nieubłaganą ostateczność - dopiero, gdy do tych wersów dotarłam - przeszedł mnie dreszcz.
Cała ta niby lekkość, niedojrzałość - tak to odbieram - zmierza do tego końca. Nawet usłyszałam grudki ziemi spadające na trumnę - chociaż, jak mówisz; "nie rzuca się grud żyjącym".
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie
Lucile

[datura]

Witaj Lucile:)) Bardzo miło mi Ciebie tutaj gościć:)
Tak się jakoś składa, że z reguły najlepiej w wierszach wychodzą mi puenty
A która wersja wiersz podoba Ci się bardziej, pierwotna, czy ta poprawiona?

[Lucile]

Poprawiona wersja do mnie bardziej trafiła Tak już mam, że w wierszach lubię zwięzłość, ale taką "zwięzłość" mocno nasyconą emocjami, treścią tak skumulowaną, pełną, nabrzmiałą, że aż boli. Oczywiście, ja sama nigdy nawet nie zbliżyłam się do tej magicznej granicy, jaką w sobie czuję. Czasami, czytając wiersze zamieszczane na "8" odnoszę wrażenie, że ona jest już niezwykle blisko - tuż, tuż
To prawda Daturo, lubię Twoje puenty

Miłego wieczoru
Lucile

[Henryk VIII]

Witaj,
dla mnie ciekawe są wersje obydwie i obydwie mi się podobają, z jednym zastrzeżeniem - w pierwotnej zdecydowanie zbędne jest " chociaż tak trudno znaleźć wiernego kompana" , natomiast szkoda by było tego fragmentu:" przestrzegałaś przed chłopcami
ciągną za warkocz nie rozumieją" ; dlatego dobrze, że obie są zamieszczone
Ukłony
H8

[datura]

Henryku, dziękuję za wizytę, skróciłam pierwotną wersję, bo było w niej trochę za dużo dopowiedzeń;) Cieszę się bardzo, ze Ci się podoba:))

[anastazja]

Obie wersje piękne i dojrzałe, jakkolwiek to brzmi. Dla mnie wartością jest sens, który tu znalazłam. Pozdrawiam.

[datura]

Anastazjo, bardzo miło słyszeć o wierszu, że jest dojrzały:)) Bardzo mi miło:)