wojna

[ks-hp]

1.

O surrealistyczne pozycje, na ję(zy)ki
sztyletów i mieczy. Kiedy twardnieje
ziemia, horyzont oblepia mleczna
mgła - siwieje

oko, nogi pogrążają się w rozkroku.
Łuk już naciągnięty; strzelasz?


2.

O pilota, który jeszcze wczoraj leżał
nagi (pewnie przeleciał wiele
kilometrów i zasnął); na samoloty

z papieru - nie utrzymują się dłużej
niż para nad kuchenką
w akcie tuż przed skropleniem.


3.

O wyspy na wodach stojących po kostki
w wodzie, o planetaria drobnoustrojów.

Dokąd odchodzą nienarodzone dzieci?
Fala za falą, brzeg pusty.



______________________
cykl: triada

[Alek Osiński]

Bardzo ciekawe, pokazuje jak daleko można rozłożyć język,
w lingwistycznym akcie, żeby pokazać akt seksualny u źródła,
bo chyba do tego ciąży wiersz

trzecia cząstka wydaje mi się trochę słabsza z powtórzeniem "wody"

O wyspy na wodach stojących po kostki
w wodzie, o planetaria drobnoustrojów.

bardziej czytam jako "wyspy stojące po kostki w wodzie"

[eka]

Może zmylić w pierwszym czytaniu wojna o... i wojna na...
Interpretuję podobnie jak Alek.

Bardzo odkrywcza metaforyka.
Podoba się.

[coobus]

Ja też się wczytuję w te wyspy na wodach stojących po kostki w wodzie. Pewnie wiesz co piszesz i czym prowokujesz. Nie czepiam się. A wiersz bardzo dobry. Mnie zatrzymał w wieczornej wędrówce po korytarzach Ósmego.