Weszliśmy w zmierzch

[anastazja]

księżyc może nas już tylko oświetlać
nie niesie życia (podobnie jak my)
jest odbiciem

samotnej przeszłości
wspomnienia mają różne odcienie -
żal rozciąga się w czasie

[Alek Osiński]

żal rozciąga się w czasie

A to mi się wydaje głęboką konkluzją, zwłaszcza kiedy
powtórzyć tę frazę powoli, czuje się jak rośnie w głąb...

Pozdrawiam

[anastazja]

A to mi się wydaje głęboką konkluzją, zwłaszcza kiedy
powtórzyć tę frazę powoli, czuje się jak rośnie w głąb...

Dokładnie tak chciałam zakończyć. Myślę, że większość z nas w pewnym wieku, ma jakąś myśl przewodnią.
Pozdrawiam Alku.

[Henryk VIII]

Witaj,
rozlałaś ponurość. No dobrze - w końcu smutna poezja to lepsza poezja ( od radosnej). Tak było, jest i będzie.
A pomyśl, jak Ci się widzi taka mała korekta Twej ostatniej zwrotki - i zamiast różne - różane :

samotnej przeszłości
wspomnienia mają różane odcienie -
żal rozciąga się
w czasie



Ukłony
H8

[eka]

żal rozciąga się w czasie

Tak. Ale nie każdemu.
Pozdrawiam, Ann.

[Mirek]

żal rozciąga się w czasie

i ginie we mgle
rozświetlonej
ulicznymi latarniami

sorry ale tak mi się jakoś

[coobus]

Gdy księżyc staje się już tylko odbiciem... No cóż, bywa. Wtedy i my jesteśmy tylko odbiciem tego, co minęło.
Moje pozdrowienia zachowują ciągle swój naturalny blask. Przyjmij je

[marta zoja]

Księżyc to symbol odrodzenia kobiety... za chwilę i Ty Anastazjo zaświecisz nowym blaskiem... a żal pozostanie za Tobą

Wszystkie blaski uśmiechu dla Ciebie tu nie jesteś sama...

[em_]

Ładna, liryczna treść
- żal rozciąga się w czasie - prawda, ale może w którymś momencie ten jego rozciągliwy materiał pęknie

[Qń Który Pisze]

Dojrzały krotochwilak... kobiety ujarzmionej w fazach. Fazy życia, fazy kochania, rozstań i samotności.
Żal na raty przypomnina jazdę pod prąd i tylko patrzeć, jak dojdzie do "czołówki" z samotnością. Trudno się z tego wykaraskać.
Trzeba poddać się prądowi "rzeki bez powrotu" i cieszyć się nowymi odkryciami, króre można oswoić i przytulić. Ludzie zbyt mało się dotykają. a dotyk ma nieraz siłę magii, skąd do nowej bajki już tylko krok. Bardzo ładnie, Anastazjo