m

[Michał76]

obudź mnie
dreszczem bólu krzykiem
od ust po krańce ciała
tak powiedz że
zabijesz kiedyś to

ścierwo


lgnę do ciebie
wszystkimi jej strzępami
pod twoją ręką
licząc na przyrost

jednego centymetra




skóry

[Alek Osiński]

obudź mnie
dreszczem bólu krzykiem
od ust po krańce ciała
tak powiedz że
zabijesz kiedyś to

ścierwo

jak dla mnie tu jest potencjał emocji,
końcówka moim zdaniem nie dorasta...

Pozdrawiam

[Michał76]

Miło mi, że wpadłeś. Dziękuję.

[lczerwosz]

obudź mnie
dreszczem bólu krzykiem
od ust po krańce ciała
tak powiedz że
zabijesz kiedyś to

ścierwo


lgnę do ciebie
wszystkimi jej strzępami
pod twoją ręką
licząc na przyrost

jednego centymetra




skóry

Ja bym nie stosował tak długich odległości pomiędzy wierszami. Tekst musi bronić się nawet w smsie. Jeśli chcesz wprowadzić pauzę dla przemyślenia, to użyj zapomnianej interpunkcji, dajmy na to, myślnika.
Tytuł rozszyfrowałem jako miłość. Ale później nie pasuje ta centymetrowa skóra. Strzępy, ścierwo odstręczają. Jeśli m to miłość, to tak nieszczęśliwa, że aż znienawidzona. A jednak dąży do zespolenia, chociaż dotyku.

[Gloinnen]

A ja właśnie nie wiem, czy nie chodzi właśnie o strzępy miłości. O miłość skrajnie okaleczoną, która jednak czepia się jeszcze ukochanej dłoni, w desperacji.

W przeciwieństwie do Alka, lepiej dogaduję się z drugą częścią wiersza.

Pozdrawiam,


Glo.

[Michał76]

lczerwosz - Dzięki za radę. Tutaj skorzystałem z komfortu nieograniczonego miejsca. Zwłaszcza pomiędzy ostatnimi wersami chciałem po pewnym czasie zaskoczyć odbiorcę. Dopiero ostatnie słowo, łącząc się z poprzedzającymi je wersami zawiera całą esencję wiersza. Pozwala zrozumieć rozpacz oraz błaganie podmiotu.

Gloinnen - Cieszę się, aczkolwiek, jak napisałem już wyżej, druga część jest tutaj kluczowa.

Pozdrawiam Was.

[anastazja]

O jej, mocno i esencjonalnie

[Michał76]

Dziękuję!