Niełatwo okaleczonym ptakom

[Latima]

Do Admina- chyba znowu narozrabiałam, " podrzuciłam" strofę i w momencie wysyłania to ustrojstwo kazało mi wybrać liczbę, bo inaczej nijak się nie dało opublikować. Wybrałam 1, ale nie mam pojęcia, co znaczy, przepraszam!
Z braku kursywy się potłumaczyłam wyżej ( kazdy ma jakieś tam schematy, ja kursywkę robię dla cytatów).
Wiersz jest mocny, ale jeszcze mocniejsze jest życie. Myslę, że tutaj nikt nie zagląda, kto zaglądać nie powinien. Napiszę zatem krótko - to utwór o dziewczynie z SM, tyle. Dziękuję za Wasze wzruszenia, naprawdę , La

[iTuiTam]

Pofrunęłaś na jednym skrzydle.
Nie będzie mnie obok, gdy spadniesz
...
Złamałaś różdżkę, rzuciłaś w ogień,
a dym snuł się przy ziemi,
przesłaniając widok zbudowanego mostu.

i tylko dzwon
wybija tę samą melodię
tobie i mnie

Masz rację, trudno długo latać na jednym skrzydle. Może tylko z rozpędu i gdy ta siła się wyczerpie upada się mocno.

W puencie, być może nieświadomie, ale pewnie nie, nawiązujesz do utworu E. Hemingway'a a on z kolei do Medytacji XVII John Donne'a.

"No man is an Iland, intire of it selfe; every man is a peece of the Continent, a part of the maine; if a Clod bee washed away by the Sea, Europe is the lesse, as well as if a Promontorie were, as well as if a Mannor of thy friends or of thine owne were; any mans death diminishes me, because I am involved in Mankinde; And therefore never send to know for whom the bell tolls; It tolls for thee."

Twój wiersz jest wielowarstwowy.