aż po potop

[Patka]

Tylko tytuł mi się spodobał i końcówka. Reszta - przepraszam, może i jest tu dużo mądrości życiowych, a ja ich nie wyczuwam i nie potrafię docenić choćby z powodu małego doświadczenia, ale podane w takiej formie, takimi słowami - nie przekonują mnie. Nadmiar spójników na początku wersów również mi się nie podoba, z niektórych można spokojnie zrezygnować, np.:

i skąd wiedzieć

To podkreślanie "ja" również nie wiem, czy jest dobre.

ty i ja

Wyrzuciłabym, nic nie wnosi do wiersza, taki banalny zapychacz. Przypominają mi się piosenki o miłości z oklepanym tekstem. ("ty i ja będzie razem na zawsze..." i tak dalej - słowa zmyślone, ale nie zdziwiłabym się, gdyby utwór z takim tekstem istniał naprawdę)

W ogóle czytam cały wiersz ze skrzywieniem, niesmakiem.

Jeszcze co mi się podoba, to "zaspane spojrzenie". Niestety, na inne ciekawe konstrukcje (oprócz wcześniej wspomnianych) zabrakło ci chyba pomysłu, skarańku.
Jeden z twoich najgorszych tekstów, według mnie.

Pozdrawiam
Patka

[skaranie boskie]

-- żal i skarga- chodzimy obok i się nie znamy- a jedno co pewne to to, że przemijamy

A może jest, jak w piosence, że
ona i on, razem przez tyle lat
żyli nie z sobą, lecz całkiem obok...
Miło, że wpadłaś i miło, że się zatopiłaś...


Henryku, Wasza Komentatorska Wysokość znaczy, być lubianym przez króla to jest coś
Odwzajemniam lubienie.

Jeden z twoich najgorszych tekstów, według mnie.

I tym optymistycznym akcentem można spokojnie zakończyć zachwyty nad wierszem.