Od jeziora

Moderatorzy: Gloinnen, eka

Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
lczerwosz
Administrator
Posty: 6936
Rejestracja: 31 paź 2011, 22:51
Lokalizacja: Ursynów

Re: Od jeziora

#21 Post autor: lczerwosz » 09 lip 2015, 22:36

W ataku fal, w ptasim furkocie
nocnych startów i lądowań,
spod sandałów wyrywa się piękno.

By na tamtym brzegu,
w rytmie bluesa -
kręte skręty.

To moja wina, że
chcę tam być, kim
ledwie nakreśliłam.


Oczywiście zmieniłem, nie śmiałbym poprawiać. A im dłużej śmiałem, tym więcej znalazłem ciekawych skojarzeń, ale i wątpliwości, czy rozumiem. W szczególności
Eka pisze: być tym –
kim je nakreśliłam
odnosi się do piękna?

Awatar użytkownika
eka
Moderator
Posty: 10470
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

Re: Od jeziora

#22 Post autor: eka » 10 lip 2015, 23:12

eka pisze:
nie musisz mnie przekonywać o istnieniu dopełniaczówek; są stare jak świat:
AS... rzuciłam kilkoma fragmentami wierszy moich ulubionych twórców, gdzie metafor tego typu jest sporo.
To nie znaczy, że mi wolno, a tylko że można, jeśli są dobre, są fundamentem, budują wartość wiersza.
(...)
Dopełniaczówki mogą być kiczowate, jeśli takie stworzyłam, przepraszam Twoje poczucie estetyki, na pewno nie chciałam.

:)
Patko, dziękuję za podzielenie się nieprzychylną dla mnie refleksją, mam nadzieję, że ten cytat (słowa pogrubione) nieco winę złagodzą.
----------------------------------------

Zaimek kim jest kluczowy dla konceptu, nie mogę zmienić.
Pozdrawiam.
:rosa:

Awatar użytkownika
eka
Moderator
Posty: 10470
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

Re: Od jeziora

#23 Post autor: eka » 10 lip 2015, 23:25

lczerwosz pisze:W ataku fal, w ptasim furkocie
nocnych startów i lądowań,
spod sandałów wyrywa się piękno.

By na tamtym brzegu,
w rytmie bluesa -
kręte skręty.

To moja wina, że
chcę tam być, kim
ledwie nakreśliłam.


Oczywiście zmieniłem, nie śmiałbym poprawiać. A im dłużej śmiałem, tym więcej znalazłem ciekawych skojarzeń, ale i wątpliwości, czy rozumiem. W szczególności
Eka pisze: być tym –
kim je nakreśliłam
odnosi się do piękna?
Cieszę się, Leszku z tej wariacji i komentarza. Zmieniasz treść :)
Dziękuję za poświęcony wierszykowi czas i wenę.

Tak, chodzi o nie, oto ono, piękno, chce uciec, za chwilę przyjdzie noc(w letnich sandałach), ciemność zasłoni jeziorne ptaki, ruch fali... więc zdaje się na peela - obserwatora i wybiera jego ideał piękna.
On (ideał) jest osobą, więc konieczność użycia zaimka -kim ma miejsce, i znajduje się w takiej a nie innej scenerii. Piękno krajobrazu chce nim być. Tym panem.
No to streściłam.
:)

Awatar użytkownika
lczerwosz
Administrator
Posty: 6936
Rejestracja: 31 paź 2011, 22:51
Lokalizacja: Ursynów

Re: Od jeziora

#24 Post autor: lczerwosz » 11 lip 2015, 0:59

eka pisze:No to streściłam.
No zgadza się, nie umiałbym tego inaczej niż Ty, jednak frajdę mi zrobiło to majstrowanie.

Awatar użytkownika
eka
Moderator
Posty: 10470
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

Re: Od jeziora

#25 Post autor: eka » 11 lip 2015, 21:16

lczerwosz pisze:
eka pisze:No to streściłam.
No zgadza się, nie umiałbym tego inaczej niż Ty, jednak frajdę mi zrobiło to majstrowanie.
:) :) :)

Awatar użytkownika
Nula.Mychaan
Posty: 2082
Rejestracja: 15 lis 2013, 21:47
Lokalizacja: Słupsk
Płeć:

Re: Od jeziora

#26 Post autor: Nula.Mychaan » 11 lip 2015, 23:10

W ataku fal, w furkocie ptasich startów i lądowań,
spod sandałów nocy wyrywa się piękno.

Piękna impresja i o dziwo wcale nie przeszkadzają mi "sandały nocy"- to niezwykła metafora, świeża i piękna.
Z przyjemnością zanurzyłam się w Twoje słowa :)
Może i jestem trudną osobą,
ale dobrze mi z tym,
a to co łatwe jest bez smaku, wyrazu i znaczenia

Awatar użytkownika
eka
Moderator
Posty: 10470
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

Re: Od jeziora

#27 Post autor: eka » 12 lip 2015, 23:27

Zdania są podzielone, co do wartości sandałów nocy :myśli:
Cieszę się, że jesteś, Nulka, na tak.
:rosa:

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”