ulica Świetlickiego

[Alga]

Nie wypada mi ani potaknąć, ani zaprzeczyć

[lczerwosz]

Mówiłem o talencie i pracy

[pallas]

Tytuł ciekawy ta ulica Świetlickiego oznaczać może poszukiwanie własnej drogi.
Myślę, że też może odnalezienie siebie.

[Fałszerz komunikatów]

Wkradł Ci się rym "tytułów - bólu".
Dość wyraźnie wzorujesz się na Świetlickim i jego "panowaniu" Aż przypomniał mi się fragment wiersza "Małżowina": "Nie wiem jak Pani, ale ja już skończyłem" i seria ambitnych quasi kryminałów, jakie wydał, gdzie nakazał bohaterowi żyć niejako jego życiem - bez konta w banku i z wierną suką jako nieodłączną towarzyszką trosk.
Zasromałby się jednak nasz Pisarz nad tą serdeczną przecież z Nim rozmową, a raczej jej przymiarką. Przynajmniej raz, gdyby spojrzał na karykaturę samego siebie, pochylającego się nad tym "kontenerem przyszłości". A przecież można byłoby to zapisać bez dopełniaczówki i ten fragment brzmiałby mocniej, zobacz:

nad przeszłością
wyssaną z kamienicy

Skądinąd jest tu zawarta smakowita metafora.

Nie ma tu też klimatu knajpy o nazwie "Piękny Pies" i żadnej innej krakowskiej. Chyba jednak musisz ją tu stworzyć, skoro sugerujesz, choćby w puencie, że właśnie w takim miejscu peelka próbuje Mistrza prosić o autograf.
Tytułowej ulicy nijak pośród wersów nie mogę wychwycić
I dwa razy śledzia masz, raczej niepotrzebnie.
Jest tu kilka ciekawych metafor, wokół których warto zbudować nowy, lepszy wiersz

[Alga]

lczerwosz - nie wątpiłam, że o to chodzi tylko, czy w moim przypadku?

pallas - ciekawa interpretacja, dzięki za czytanie

fałszerz k. - bardzo dziękuję za tak obszerną analizę. Jeśli wzorowanie, to nieświadome. 11.12, 13 - czytałam Co do dopełniaczówki, wiem, że może uwierać, ale to obrazek autentyczny - przy ul. Bożego Ciała, przed Pięknym pPsem stał swojego czasu wielki kontener, do którego rękawem odprowadzano gruz z okien wyższych pięter. I nad nim właśnie, pełnym gruzu ( i starych fotografii) Mistrz zawisał ze szklaneczką, odbywszy drogę od pobliskiego Małego śledzia do miejsca bardziej mu bliskiego Nie pozbywam się więc tego symbolicznego kontenera, ale myślę, ze jeden mały zabieg byłby pomocny:

nad kontenerem z przeszłością
wyssaną z kamienicy

Tylko nie wiem jeszcze, czy edycja tekstu jest tu możliwa/przyjęta, czy też należy zamieścić ponownie tekst z poprawkami?
I dwie jeszcze sprawy:
Nie ma w tekście Pięknego Psa, gdyż peelce pojawia się Mistrz albo na jego schodkach, albo wręcz nad tym kontenerem, który - jak by nie było - jako wystrój "ogródka" knajpianego nie funkcjonuje;) Za to śledź jest celowo użyty dwukrotnie, z zamierzeniem klamrującym, gdyż leży jako knajpka na szlaku chodnikowym, a dwa - jako doskonały punkt wyjścia do... wiersza

Peelka, jako mieszkanka owej ulicy, całkowicie w jej oczach podporządkowanej Świetlickiemu, mija go niemal codziennie, jednak nie jak piszcząca fanka, nie prosi go więc o autograf Wskazuje na inną relację.

Być może powyższe wskazuje na kulejący przekaz tekstu, ale tak to widzę.

Dziękuję za czytanie i pozdrawiam

[Fałszerz komunikatów]

nad kontenerem z przeszłością
wyssaną z kamienicy

Tak, teraz jest duzo lepiej Skoro nie prosi go o podpis, to co może oznaczać ten fragment?

prosząc o próbkę pisma jak w banku

Tylko nie wiem jeszcze, czy edycja tekstu jest tu możliwa/przyjęta, czy też należy zamieścić ponownie tekst z poprawkami?

Nie, jest opcja zmień, gdzie można nanieść poprawki. Jednak najlepiej pod spodem zamieścić wersję pierwotną.

Nie ma w tekście Pięknego Psa

Za to jest inna knajpa/restauracja, to widać z tekstu. Niewiele, ale jednak. Stąd me rozważanie nad spójnością obrazu.

przy ul. Bożego Ciała, przed Pięknym pPsem stał swojego czasu wielki kontener, do którego rękawem odprowadzano gruz z okien wyższych pięter. I nad nim właśnie, pełnym gruzu ( i starych fotografii) Mistrz zawisał ze szklaneczką, odbywszy drogę od pobliskiego Małego śledzia do miejsca bardziej mu bliskiego

W takim razie ubolewam, że mnie tam wtedy nie było

całkowicie w jej oczach podporządkowanej Świetlickiemu

Tego również nie dostrzegam.

Za to śledź jest celowo użyty dwukrotnie, z zamierzeniem klamrującym, gdyż leży jako knajpka na szlaku chodnikowym

Wszystko zgodnie z chronologią, tylko dla mnie, jako Czytelnika, jest to cokolwiek nużące.
Tyle ode mnie, jeśli chodzi o garść porad.
Pozdrów ode mnie Mistrza

[Sede Vacante]

W stylu Świetlickiego.
Taki właśnie styl "z pretensjami", niby prosta mowa, a jednak pięknie poprowadzona poetyką.
W moim przekonaniu, udało ci się "naśladować"(jeśli o to chodziło)styl tego Pana.
Teraz tylko mu to wysłać...

[Alga]

"Skoro nie prosi go o podpis, to co może oznaczać ten fragment?"
Przeciez:

NIE przystaję z czerwoną torebką
prosząc o próbkę pisma jak w banku

peelka albowiem ma za sobą nastoletnie wzdychania i rysowania oczu na zamkniętych powiekach


przylączam się do powodów ubolewania

"całkowicie w jej oczach podporządkowanej Świetlickiemu
Tego również nie dostrzegam." - zgodze się, to wiersz jest podporządkowany Mistrzowi, a ulica to tylko teatrum.

"Za to śledź jest celowo użyty dwukrotnie, z zamierzeniem klamrującym, gdyż leży jako knajpka na szlaku chodnikowym
Wszystko zgodnie z chronologią, tylko dla mnie, jako Czytelnika, jest to cokolwiek nużące" Mam nadzieje, ze to chwilowe i podważalne "cokolwiek"

Mistrza pozdrowię wzrokiem, wszak nie przystaję , mijając niedokładnie
Dziękuję za powrót z przygarścią uwag ;0

Pozdrawiam

@Sede Vacante - dzięks, nie to było moim zamierzeniem, ale nie wykluczam, ze patrze na Świetlickiego i odczytuje go jego wersami

Dziękuję, że wpadłeś i zostawiłeś ślad

Pozdrawiam

_________________

[Fałszerz komunikatów]

Przeciez:

NIE przystaję z czerwoną torebką
prosząc o próbkę pisma jak w banku

Już rozumiem, sory, ten fragment przeczytał mi się nie tak jak trzeba. Dzięki za odwiedzenie mnie od złych przekonań

[Alga]