Szkicownik. Dzień pierwszy

[Marta Raczyńska]

Cienie kładą się na dachach jak koty. Przy Largo di Torre Argentina
wprawione w ruch powietrze gęste jest od zdrad i mimozy.
Nim zdążyliśmy uwić gniazdo, kolejna wiosna obrosła w mewi puch
i kurze łapki pod oczami – nieco z beztroski, ciut z niedospania.

I tak staliśmy się pęknięciem w czasie. Napięciem między wielością a pełnią,
w której słowa – co głośniej wypowiadane – rozmazują sylwety kopuł.

Kiedy mówimy do siebie: spójrz – wtedy pocięte na warstwy miasto
z wolna stapia się w brzemienne, ciepłe ciało. To w nim zapisane są echa
wszystkich zbrodni, miękkość piersi i podbrzuszy, jednia oraz przypadkowość.
To geometria dziejów: misterne konstrukcje więźb, oprawy blejtramów

i siła dłuta wymierzonego w kamień niczym rostra w stronę zatoki.
Idzie noc. Wraz z nocą zjawiają się duchy. Marmur jest biały,

a my całkiem nadzy: dwa wilcze oseski
z mlekiem matki na pyszczkach.

[alchemik]

Oj, ładny ten wiersz.
Zbudowany jak odbicie architektoniczne sennego miasta.
Ciekawe metafory, które jednocześnie określają pejazaż, jak i emocje.
Erotyk, nie pojedynczej chwili, a cykli w czasie, podkreślający poranne zmęczenie objawiające się na twarzy po bezsennych, upojnych nocach.
Tytuł wskazuje na cykl.
A więc to szkic architektoniczny i emocjonalny Romy.
Mistrzowskie są te pociągnięcia piórkiem, wydobywające i dachy domów i emocje pod nimi się kłębiące.

Wilcze oseski, oprócz tego, że wskazują na konkretne miasto, położone na siedmiu wzgórzach nad Tybrem. Miasto duchów nie ze wszem umarłej cywilizacji. Matki cywilizacji zachodniej. Wskazują przede wszystkim na niewinność opisywanej w erotyku miłości.

Świetnie, przybyła nam dobra poetka na ósmym.

Dosyć barokowy w wielości szczególów i ornamentyki. Choć ja akurat lubię taki styl.

Pozdrawiam na ósmym.


Jurek

[oskari valtteri]

miasto to cywilizacja. cywilizacja to my. my to... "echa wszystkich zbrodni"...
fajnie że tutaj też jest i jesteś
pozdrawiam.

[Bożena]

Daje się poczuć to rozgrzane powietrze- piękny opis miasta, atmosfery i postaci- wszystko plastycznie przeplecione- nie wiem co to jednia?- czy chodziło o jedność? Całość piękna

[AS...]

witaj Martuś
nie odpuszczasz

umieszczałem Cię w trójce najzdolniejszej młodzieży w Polsce
i nie omyliłem się;
szkoda, że zostałaś tylko jedna;
po pozostałych słuch zaginął...
tym bardziej miło powitać Cię na ósmym

trzymaj się

[alchemik]

Och! Widzę, że masz swojego orędownika i protektora w Asie.
A to mnie przekonuje, że moja pierwsza myśl, co do zdolności poetki była słuszna.
As nie myli się w takich sprawach.
Ja z kolei mam wyczucie.

A już po przeczytaniu jednego wiersza, można sobie wyrobić jakieś zdanie o potencjale i talencie.

Czekam na więcej.
J.E.S.

[eka]

Czytając miałam wrażenie, że zamknęłaś pewien etap świata, całej naszej cywilizacji i rozpoczynasz nowy. Dzięki miłości bohaterów.
Szkicowanie dnia pierwszego, jak stwarzanie świata.
Niewątpliwy talent masz Dziewczyno!
Witaj

[Marta Raczyńska]

dziękuję wszystkim za miłe przywitanie i cieszę się, że wiersz pobudził do refleksji.
ASie, że jeszcze mnie pamiętasz... długo nie pisałam, wróciłam przed momentem i mam nadzieję, że już nie będzie mi się "uciekało".

[lczerwosz]

Bardzo ciekawy to wiersz. Już przedmówcy napisali wiele, więc się nie mądrzą.

[Mirek]

wszyscy rzekli no to ja ino

dao się zobaczyć miasto poczuć skwar