Kołysanka

[Mirek]

skazani na bluesa
księżycowieją,
najczęściej w sierpniowe noce.

w duecie ze świerszczem
rozbijają, zaokienną ciszę,
na czarne kawałki.
kleją sny.

śpij i słuchaj.

rankiem zatańczysz codzienność,
o smaku żółtoczerwonych gruszek.

[Ewa Włodek]

cu-deń-ko-wo, Mirku! Mówię Ci to - skazana na bluesa! Szczególnie - ta zaokienna cisza, rozbita na czarne kawałki. Tak mi graj!

z samym serdecznym...
Ewa

[eka]

w duecie ze świerszczem
rozbijają[,] zaokienną ciszę[,]
na czarne kawałki.

Przecinki w klamrze wg mnie są zbędne.

-------------
a teraz wielkie

Czuję subtelność opisu walki z samotnością na progu snu, daleko od ludzkich siedzib.
Wiem, coś za coś. Wyjątkowość czerni i tak pięknie przedstawiona codzienność zawsze mniej samotnego dnia.