Wędrowiec

[ELKA]

Samotną drogą,
samotny idzie człowiek
w łachmanach życia.

Samotna łza,
na zapadłych policzkach,
odmierza mu czas.

Na ustach,
błąka się samotny uśmiech,
jakby urągał cierpieniu.

Dokąd zmierza?
Nikt nie wie,
on sam, już dawno zapomniał...

[pallas]

Każdy jest Odysem swego życia i dokądś zmierza. Nieraz człowiek będąc samotny w podróży. Już jest tak załamany, że nie wierzy, że dotrze do swego celu wędrówki. A może wędrowiec zapomniał. Wątpię w to, by zapomniał, coś mu przypomina o celu.

I jak już pisałem, co do przecinków pod twoim wierszem.

on sam,już dawno zapomniał

Proszę popraw to, chodzi mi o przecinek użyj po nim spacji.

Tytan

[alchemik]

Ja rozumiem, Elu, że te powtórzenia są twoim zamierzeniem, ale jednak źle wpływają na estetykę wiersza.
W tym przypadku nie posiadają w sobie idei anafory, lecz są błędem stylistycznym.

W dodatku metafory dopełniaczowe, których powinno się używać tylko, jak już naprawdę dobrze opanujemy warsztat poetycki, vide łachmany życia
I jeszcze jedno, staraj się unikać zaimków dzierżawczych, jeśli możesz - mu

Oczyściłem trochę ten wiersz estetycznie. I wprowadziłem normalną interpunkcję, bo w tym utworze jest wskazana.

Samotną drogę
przemierza,
życiem odziany w łachmany.

Sam, jak ta łza
na zapadłych policzkach,
odmierzająca czas.

Na ustach,
błąka się uśmiech,
jakby urągał cierpieniu.

Dokąd zmierza?
Nikt nie wie.
On sam, już dawno zapomniał...

[ELKA]

Poprawiłam - trochę to trwało, ale udało się...

Ślicznie napisałeś mój wiersz...może kiedyś i ja będę umiała tak pięknie pisać.

Dziękuję za wszystkie rady, są dla mnie bezcenne.

Pozdrawiam.

[Gajka]

Alchemik ma 99% racji ( sam, jak łza ... bez - ta)

[tabakiera]

Też popieram Alchemika. Przegadałaś powtórzeniami. W dodatku zero zaufania dla inteligencji czytelnika. Nie sztuką jest podać na tacy. Skoro idzie drogą, w łachmanach i cierpi wiadomo, że samotny.
A dopełniaczówki należy stosować z umiarem, najlepiej wcale, na początku. Bo wywołują patos i pewien rodzaj egzaltacji. Tak widzę "łachmany życia",
pozdrawiam.

[alchemik]

Gajka ma 100% racji.

A tabakiera wie, że jestem nałogiem nikotynowym, więc jej zawartość jest dla mnie istotna.
Poddałem się nałogowi i godzę się z nim.

[Damian Sawa]

Szkoda, że dajemy w tak prosty sposób dyrygować tym co piszemy.
Elka, ile w tym Ciebie zostało? Nie ważne, że lepiej, składniej itd...
Pozbawiłaś się właśnie utworu, sensu który zawarłaś.
Ale skoro tak lepiej.

[alchemik]

Damianie, utwór jest, żyje.
Wersja poniżej to tylko rada.

Chyba źle rozumiesz konstruktywne recenzje.

Ja dziękuję za takie.
A otrzymywałem ich wiele, gdy Wrzeszcze jeszcze żyły.
Bo to był portal uczący.

I spotkał mnie tam zaszczyt, że sam mogłem próbować uczyć innych.

Uważasz, że poetą po prostu się jest?
Można mieć w sobie iskrę.

[Damian Sawa]

Alechemik, uważasz że pisanie za kogoś utworów jest sposobem? Rozumiem, prywatne uwagi, które ktoś może wykorzystać, podziękować. A Ty jako mentor obserwujesz dalej. Ale wyklepanie za kogoś tekstu? Mnie taka szkoła nie przekonuje i mam prawo podobnie jak Ty, powiedzieć to głośno!

Bez urazy!