Nie/wybuchy

[Marcin Sztelak]

Są cisze pomiędzy nami,
kulą się wewnątrz.
Stwardniałe.

Spragnieni zapadamy w siebie,
nieporadnie szukając
przypływów.

Są słowa pomiędzy nami,
rozdęte na zewnątrz.
Przemilczane.

[karolek]

Bardzo trafnie o ludzkiej dumie, urazach, ogromnej samotności i strachu przed zranieniem.
Człowiek zawsze jest sam, ponieważ nie jest w stanie wniknąć w czyjś umysł, ani druga osoba nigdy go nie zrozumie tak jakby on tego chciał, bo każdy odczuwa różne rzeczy na jedynie swój, niepowtarzalny sposób.

[alchemik]

Ładny liryk refleksyjny, o przepływie uczuć.
Cyklicznym w przyplywach i odplywach, oraz nieprzewidywalnym, gdzie informacje i emocje są przeklamywane lub przemilczane.

I nie jest to, Marcinie, nowoczesna poetyka.
Ale przynajmniej prosta w przekazywanej treści i zapisie.

Ale i ty próbujesz bawić się w grę słów, choćby w tytule.

Moja rada.
Usuń ten ukośnik.
Tytuł będzie świetny.
Teraz jest nachalny.