Dobry człowiek ( eksperymentalny dramat portalowy na żywo)

[eka]

Ale to chyba lepiej pod moim utworem przemyślenia odnośnie tamtegoż dorzucać

, że nie tam u Ciebie, ale przyznasz, że pamiętam, wierny ze mnie czytelnik, a ten argument znakomicie pasuje do dyskusji tutaj.

Ja bym powiedział raczej, że "gotuję" im jednakowy los w kółko.

Bo chcesz pokazać, jak nie potrafią się zmienić.


-----------------
Dzięki Karolku za wskazówki odnośnie zapisu, skorzystałam i lepiej to wygląda.

[karolek]

ten argument znakomicie pasuje do dyskusji tutaj.

Według mnie wcale nie pasuje, to trochę takie desperackie zagranie

Bo chcesz pokazać, jak nie potrafią się zmienić.

Do zmiany też musi być okazja


Porwałem Cię do dyskusji, co?

[eka]

Jasne.
Powiem Ci coś. My tylko mamy złudną pewność, że jesteśmy elastyczni.
Środek wyje, kiedy robimy coś wbrew niemu.
Ten kto potrafił faktycznie coś zmienić w sobie, stoczył prawdziwą walkę. Mówię o życiu, a nie o papierowych bohaterach.
Pozdrawiam.

[karolek]

Najpierw odniesienie do moich bohaterów, teraz do realnego życia.

Tak czy tak, to nasze wczesne przeżycia i los wyrobiły sztywność charakteru.


Może piwo na rozluźnienie atmosfery:

[eka]

Zimne? I kanapka z ostrym serem i pomidorkiem?
Jak najbardziej.


----------
Uwierz, rozmowa mnie ujęła, lubię gdy zdania interlokutorów są odmienne. Uśmiechałam się, odpisując. Dzięki za wymianę poglądów.

[Patka]

Muszę przyznać, że nie przeczytałam jeszcze całości. Zrezygnowałam ze swojej roli głównie dlatego, że - jak napisałam w Grach i Zabawach - uczestników (nie wszystkich, rzecz jasna) nie obchodziło to, o pisali poprzednicy w swoich kwestiach. Dochodziło więc do rwania akcji i przenoszenia się co chwila w inne miejsca. Być może w późniejszych aktach to zostało naprawione, ale ja już nie mogłam patrzeć, jak niektórzy nie potrafią zrozumieć idei wspólnego pisania. Bo wspólne to nie chwalenie się swoim stylem, swoją indywidualnością, tylko współpraca i przede wszystkim słuchanie (a raczej czytanie), rozumienie innych współpiszących. Bez tego powstaje tekst niespójny, szarpany, zagmatwany i przekombinowany. Mam nadzieję, że ten taki się nie stał.

[eka]

Na pewno właśnie taki jest.
Ale trzeba wyciągać wnioski. Ty właśnie to zrobiłaś. To bardzo ważne dla ewentualnie kolejnej próby.
Dzięki w imieniu nas wszystkich.

[eka]

Kim jest ta kochana Mróweczka, która nadała profesjonalny kształt wspólnemu eksperymentowi?
Cicho, bez proszenia, pewnie po nocach.
Wielka jesteś, PATKO.

-------------------
Dziękujemy.

[Patka]

Ja nic teraz nie zrobiłam, komuś innego się brawa należą.

Przypomniałaś mi jednak o czymś, eko, o czym napiszę w innym dziale.

[eka]

Ja nic teraz nie zrobiłam, komuś innego się brawa należą.

KOMU?

Niech się przyzna ten KTOŚ, hmm... wiem że pracujesz nad antologią, stąd mój domysł.
Przepraszam Autora/Autorkę korekty.
I