Puk - puk

[Marcin Sztelak]

Do drzwi stuka rewolucja,
a ty łakniesz kultury,
niestety złamała się półka,
ta wyższa.
Więc zasłaniasz okna, gasisz domowe
ognisko, próg oznaczasz krwią baranka.
W poczuciu niewiniątka na rzeź.

Mimo wszystko skazany na piekło,
na nic świece, ogarki,
modły i sen.

Bo z jednej strony urok,
z drugiej przemarsz wojsk.
I dalej stuka – nie otwieraj,
wejdź pod stół.

Nie pomoże, ale zawsze to jakiś ruch.

[Alek Osiński]

Błyskotliwy czarny humor, chociaż z drugiej strony
wiersz, trzeba przyznać, opiera się na dyskusyjnych przesłankach...

[eka]

Kulturowy elitaryzm i koszmarny egalitaryzm za drzwiami. Można odnieść do wielu sytuacji.
Nawet sprawy z uchodźcami z Syrii.
Mocna ironia w poincie.
Interesujący wiersz.
Ucieczka od niby to przyswojonych wraz z kulturą wartości.

[lczerwosz]

Przecież jeszcze nic się nie stało. Jeszcze działa internet, może będą jakieś rozsądne media.
Jeśli nic nie pomoże, do reszty wszyscy się skompromitują, to co dalej. Jak nic się nie da zrobić, to trzeba udawać, że pada deszcz? To już było. Podwójne myślenie i nowomowa.

[ono]

podobasię. rewolucja jest twórcza dla rozwoju kultury. wpuszczaj ją natentychmiast