Homo Ciem

[alchemik]

Bez ciążenia, bez początku, bez skrzydeł.
Bez odgłosu w pustce kosmicznej i ślepa.
Przypisana do jednej planety,
dwunoga.
Straszna w swoim strachu -
ćma.
Wiedząca
miliardami zrodzonych
i umęczonych.
Brzemienna tą wiedzą -
uzależnieniem.
Strach ćpa.

Dodano -- 23 lis 2015, 21:25 --

Prezpraszam Simona, to znaczy Mchuszmera za ciągnięcie ćmy za odwłok.
Ale Alexander zawsze wpływał na mnie inspirująco.

[Patka]

Jedyne, co mi się podoba, to końcówka - "strach ćpa" - genialne.
Reszta, no cóż, pisane pod wpływem innego wiersza, na szybko, więc za dobrze nie jest.

Pozdrawiam
Patka

[alchemik]

He he.
Zawsze piszę pod wpływem.
Zaznaczam, że nie alkoholowym.
Ale fakt, że na szybko.

[tabakiera]

Człowiek myślący i świadomy swoich ograniczeń jest taką ćmą. Przypisaną do jednej planety. Próbuje coś tam zobaczyć, dowiedzieć się więcej, ale to wszystko kropla w kosmicznym morzu. Czasem wiedza prowadzi do strachu, a jej brak... też.
Ciekawy wiersz, zainspirowany utworem Simona, a nawet pewna jego kontynuacja,
pozdrawiam.

[Mirek]

ćma ... nocny gość ... księżniczka w mrok zaklęta
często rozbija samotność a kawałki

[Marcin Sztelak]

Wiersz, którym ten jest inspirowany dużo lepszy w sensie dopracowania i przemyślenia. Nad tym bym jeszcze posiedział, zbyt szybki chyba...

Pozdrawiam.

[karolek]

.

[ono]

genialne

[em_]

Coś tu jest

[Mchuszmer]

Tabaczniku, przepraszasz?
Naprawdę mnie zaskoczyłeś! I zaszczyciłeś - fakt, że mój wiersz może inspirować do tak spontanicznej reakcji w postaci filozoficznego wiersza, no, jest naprawdę budujący, nawet nie wiesz jak. Albo i wiesz

A wiersz, jak na pisany na szybko, jest naprawdę niezły. Szczególnie pierwszy dwuwers, no i pomysłowa puenta oraz tytuł, elementy ironiczne. "umęczonych" jakby sugeruje nawiązanie do męki Chrystusa i rozszerzenie znaczeniowe, hm.
Rytm jest, nie zgapiony, inny - taki "stateczny" monolog.

Ale żeby nie było, że w wiadomych okolicznościach słodzę - trzeci wers mi dość sztucznie brzmi, dalej też pomyślałbym nad wprowadzeniem jakichś cech ć'morfologicznych dla spójności obrazowania.
Pewnie, że nie wszystko się podoba, ale jak wspomniałem, na wiersz napisany niemal improwizacją jest .

Natomiast w całości biorę jako błyskotliwą, rozbudowaną formę interpretacji wyniesionej do rangi sztuki

Naprawdę, miło mi było stać się inspiratorem i zobaczyć ten efekt.
Jeszcze raz dzięki, Jurku