Aby zrozumieć pijaka, trzeba choć raz mieć kaca

[Marcin Sztelak]

Wciąż pamiętam.

Wśród nic nieznaczących szczegółów
i zwietrzałych zapachów wczoraj
codziennie tracę zmysły.

W końcu jak kukła idę z tłumem,
spleciony tajemnicą. Tą wypisaną na murach,
wielkimi literami.
Ślepy i głuchy, w niemym zachwycie dotykam
rzeczy. Ignorując natrętny szept:
to tandeta.

Instynkt stadny unosi mnie ku kasie,
płacę. Szczęśliwy w końcu jestem bratem,
siostrą, dzieckiem. Dla innych
i vice versa.

Wieczorem, w ciemności żłopię wódkę.
Najgorszego sortu. Zasypiam z głową
w popielniczce. Orzeźwiające.

Wciąż pamiętam.

[ono]

piękne

[oskari valtteri]

żłopanie wódki nie wymaga żadnej ideologii, tym bardziej dla pijaka. tu nie ma czego rozumieć. moim zdaniem tytuł do popracowania

[Marcin Sztelak]

Oj czasami wymaga i to takiej, że klękajcie narody... A tak poważnie chodzi o zrozumienie, trochę przewrotne syty nie zrozumie głodnego.

[Patka]

Tytuł - przecinek ci poszedł o wyraz za daleko. Chyba że to zobrazowanie pijackiej interpunkcji. Choć dalej w wierszu nie ma już udziwnień, uznaję więc, że to zwykły błąd.

[anastazja]

Pijak to jeszcze nic, w końcu wytrzeźwieje. Gorzej z nałogiem, zrozumienie bywa, ale cierpliwość się kończy.

[Marcin Sztelak]

Fakt, prawdopodobnie przecinek się upił

[ono]

świetny