Liczby człowiecze

[Marcin Sztelak]

Trzynaście i siedem – to takie ludzkie,
magia cyfr, stąd do wieczności.

Przykładowo czterdzieści dwa razy
młotkiem w potylice.
Albo naprawdę ostry nóż i foliowe worki,
siedemnaście śmietników
w różnych punktach miasta.

I tych dwoje staruszków,
grubo po osiemdziesiątce, dłoń w dłoni
i cały świat w najważniejszych
oczach na świecie.

Albo ponad sto uderzeń na minutę,
wyczuwalne przez napiętą skórę
brzucha.

Pierwsza i ostatnia – to takie ludzkie,
najprostsze cuda, stąd po nieskończoność.
Nawet, jeśli w niepełnym wymiarze
wszystkich odcieni życia.

[Niedzisiejszy]

Bardzo ciekawe przedstawienie liczb jako nierozłącznego elementu naszego życia, w którym wbrew pozorom wiele się wokół nich dzieje, mogę zaryzykować nawet stwierdzenie, że jesteśmy w stanie wyrazić liczbami uczucie, jak Ty to uczyniłeś przykładem dwojga staruszków, dwojga dłoni, i jedna para najdroższych oczu. Wybacz za lekkie spisanie wiersza, ale bardzo mi się ten fragment spodobał
Pozdrawiam

[eka]

Matematyka jest poezją, wg niej działa świat.
Świetny wiersz.