Bezszelest

[Ratana]

Chciałabym wysłać ci list, ale nie wiem,
jak się pisze o zrozumieniu,
które przychodzi po czasie.

Jak mam przekazać, że ten bezszelest,
wyraził najwięcej, bo resztę każdy
powiedział sam do siebie.

A gdybym wysłała Ci białą kartkę
z czarnym teraz już wiem,
czy też już byś wiedział?

[Marcin Sztelak]

I tak w życiu bywa, zrozumienie przychodzi o jeden krok za daleko. Ciekawy liryk, jednak pozbyłbym się Ci (szczególnie z dużej litery) całkowicie zbędnego.

Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

hmmm, niestety, bywają życiu chwile, kiedy człowiek mówi sobie "za późno". I o takiej chwili jest ten wiersz. I o tym, jak trudne jest wzajemne zrozumienie...

zamyśliłam się, czytając. Pozdrawiam serdecznie
Ewa

[Alek Osiński]

Dobry wiersz. ten bezszelest dobrze brzmi, trochę
jak odgłos otwierającego się pąka na kwiecie bzu,
puenta trafia - to chyba właśnie esencja
komunikacji, a raczej jej braku...

sam do sobie.

Tutaj Ci się literówka wdarła

Pozdrawiam

[Ratana]

Serdecznie dziękuję za przeczytanie i komentarze. Faktycznie jest literówka, no i to nieszczęsne "ci" z wielkiej litery. Spieszę poprawić. Dzięki!:)