si vis pacem

[tabakiera]

zbuduję pokój
z widokiem
na wojnę
przez dźwiękoszczelne szyby

będziesz miał muszkę
niewyszczerbioną
biały jak kość
garnitur

czy mury puszczą
bluszcze?

[Niedzisiejszy]

"Si vis pacem para bellum" - jeśli chcesz pokoju szykuj się do wojny, niestety patrząc na obecną sytuacje na świecie to niestety prawda
Dziś wojna toczy się w Syrii, na Ukrainie, w Afganistanie, w Afryce, i w wielu innych miejscach na ziemi, ale tak naprawdę nie wiemy, czy ta wojna nie pojawi się u nas może już jutro, może kilka chwil po tym, gdy opublikuję ten komentarz spadną pierwsze bomby.
Oczywiście próbujemy uciekać od tych tematów, nie myśleć o śmierci wielu cywili, których śmierć jest anonimowa, cicha, jak śmierć mrówki zgniecionej palcem małego chłopca, lub przypalonej lupą, ale może ktoś kiedyś o Nas tak będzie myślał, a raczej nie myślał.
W swoim wierszu świetnie oddałaś obraz takiej osoby, która nie chce mieć z wojną nic wspólnego, a nie wiadomo czy nie długo sama nie będzie musiała ubrać bladego garnituru śmierci, a ściany jej względnie bezpiecznego domu nie pokryje bluszcz z jej ostatnich kropli krwi.
Gratuluję Ci wspaniałego wiersza dobrze moim zdaniem wykonanego, i życzę Ci dalszych sukcesów, i innych ciekawych pomysłów
Pozdrawiam

[Halina S]

widzę ten wiersz jeszcze inaczej, niż Niedzisiejszy.

Dostrzegam tu kogoś, kto chce zamknąc, odizolować się od zewnętrznego świata. Nie słyszeć.
Nie biorę w tym co złe udziału - jestem czysty, biały, ale zamykając się, nie dostrzegając - jestem jednocześnie zimny, nieczuły?
Mury bluszczów nie puszczą, bo bluszcz potrzebuje gleby. Mur, którym się odgradzamy jest martwy.

Zapewne nie mam racji, tak widząc wiersz. Jest bardzo ciekawy

pozdrawiam

[tabakiera]

Serdeczne dzięki za czytanie i opinie.
Niedzisiejszy, zawstydziłeś mnie superlatywami.
Halino, bardzo dobrze odczytujesz, staram się nadawać swoim tekstom możliwość kilku interpretacji.

[alchemik]

Uwielbiam Twoje pisanie, choć jest takie odlegle od mojego.
Ta asceza w słowach, zawierających tyle treści.
I oczywiście wielokrotność interpretacji.
Tu, akurat, dopowiedziałaś za dużo w tej strofie.

będziesz miał muszkę
tę bez szczerbinki
biały jak kość garnitur

Pozwolisz na mój zapis?

będziesz miał muszkę
niewyszczerbioną
biały jak kość
garnitur

Może być bez żadnej szczerby

Zgadzam się ze wszystkimi dotychczasowymi interpretacjami, dodam swoją, gdy wstanę ze snu.

Jurek

[tabakiera]

Zgadzam się, Jurku, jest znacznie lepiej.
Dopowiedziałam ze strachu przed niezrozumieniem, chyba niepotrzebnie, skoro sugerujesz zmianę bardzo podobną do mojej pierwotnej wersji, z której zrezygnowałam przez ten lęk. Cóż za zbieg okoliczności.

[alchemik]

Chociaż jeszcze nie wstałem, jeszcze ze snu, a zaraz muszę iść do pracy, jednak pospiesznie dodam interpretację
Wojny Domowej.

Wojny, która toczy się w domu, pomiędzy małżonkami, partnerami.

Kobieta bluszcz. Toksyczna roślina, która oplata, dusi, napiera.

Budowanie izolacji, własnego pokoiku.
Szklane ściany, które mają nie przepuszczać dźwięków nieustannej wojny na słowa.

Garnitur zębów wyszczerzonych w nieszczerym uśmiechu.

A ja szczerze uśmiechnąłem się do tego wiersza.

Jurek

[tabakiera]

Dzięki, bluszcze są najbardziej niebezpieczne, to fakt.

[eka]

zbuduję pokój
z widokiem
na wojnę
przez dźwiękoszczelne szyby

będziesz miał muszkę
niewyszczerbioną
biały jak kość
garnitur

czy mury puszczą
bluszcze?

Wiatrówka czy sztucer?
Peelka nie boi się konsekwencji? Wyraźnie co prawda narzuca kurs w niełatwej relacji, ale dźwiękoszczelne a nawet kuloodporne szyby można otworzyć i wycelować.
Wiersz precyzyjnie gra motywem broni, kpi a raczej ironizuje z super muszki i szczerbinki zapewniającej celność przeciwnikowi, by następnie wykorzystać garnitur kości. Czyich?
Dwuznaczny jest również pokój, i w tym znaczeniu - braku wojny bardzo zastanawia.
To przesłanie? Zbuduję pokój - odgradzając adresata murem pokoju?
Pointa jest pytaniem. Czy taka taktyka to nie kuszenie losu?

Wiersz nie daje odpowiedzi.
Cisza potrafi sprowokować.

Niebanalnie, spójnie wykorzystane akcesoria, gra słów, to wszystko zatrzymuje uwagę nad wierszem.
Szacun.

[tabakiera]

Dzięki, Ewo za tak dogłębną analizę.
Szacun.