Kompensacje

[Marcin Sztelak]

Zagubieni w przeszłościach piraci
wyrywają ostatnie włosy z brody
narzekając na sklerozę. Zresztą skarby
już dawno rozkradli – nieznani sprawcy.

Jednostronnie uszkodzony zwijam
przestrzenie międzyludzkie w ciasne skręty,
cierpnie język – gorzki dym zasnuwa
podłogę. Brodzę po kostki, kolana, coraz wyżej

zanurzony w oparach codziennych absurdów.
Najchętniej spijałbym słowa z chętnych ust,
ale gdziekolwiek jesteś nie interesują cię noce
spędzane na wspólnym przeklinaniu okoliczności.

W krainie jednorożców permanentny deficyt
dziewic. Myśliwi ruszają na łów:
„Darz bór towarzysze. Niech wam ziemia będzie
lekką. Darz bór.

[coobus]

Wiersz profesjonalny, jak zawsze u Ciebie, Marcinie. Tylko w jednym miejscu chyba przeoczenie: „Dasz bór towarzysze... Bo chyba nie celowo? Sam oceń.
Ze świątecznym pozdrowieniem

[Marcin Sztelak]

No faktycznie, dziękuję.

[ELKA]

Wesołych Świąt Marcinie, bez ciężkich, smutnych myśli...

Pozdrawiam świątecznie,elka.

[eka]

Jednostronnie uszkodzony zwijam
przestrzenie międzyludzkie w ciasne skręty,
cierpnie język – gorzki dym zasnuwa
podłogę. Brodzę po kostki, kolana, coraz wyżej

zanurzony w oparach codziennych absurdów.
Najchętniej spijałbym słowa z chętnych ust,
ale gdziekolwiek jesteś nie interesują cię noce
spędzane na wspólnym przeklinaniu okoliczności.

Świetne to, i może stanowić autonomiczny liryk.
Jak dla mnie dwa wiersze w jednym.


(przecinek po jesteś)